Titulli: Tymi, Kronikë bardhezi
Gjinia: Proza
Autori: Rikard Ljarja
Shtëpia botuese: Ombra GVG
Viti: 2015
Fq. 152
Pesha: 0.199 kg.
ISBN: 978-9928-06-12-56
Fragmente nga libri
Asnjeri, u tha, asnë numër nuk e ka këtë aftësi, prandaj ky numër asht i shenjtë. Asht numër i shënjuar nga Allahu i qofshim falë. Kishte lexue Platonin e Aristotelin e dinte përmendsh Omer Kajamin...
Njihte mirë dhjatën e vjetër e të re. Apokalipsi i Shën Gjonit i kishte ngul në mendje numrin satanik 666. Gjashtën e shumëzonte për tre (aqë sa shifra kishte numri) e i delte tetëmbëdhjetë.
Shumëfish i nëntës. Pavarësisht kësaj, diku thellë – thellë ky numër i krijonte frikë e ankth dhe nuk donte ta kujtonte... Por përpiqej brenda vetes ta barazpeshonte me numrin 216 që në Torah ishte kodifikimi i emrin të Zotit. Se dhe 216... 2+1+6 = 9. Gjithandej i delte nënta.
***
Gabrieli vdiq. Dje e kremuan. E kisha mik të mirë. Së pari ma prezantoj Aureli, mandej Mira dhe në fund Roberti i madh, miku im i i mirë. O zot, sa histori të bukura më ka tregue. E s'pushonte, e s'pushonte. Ishte si një krue që gurgullonte e gurgullonte e uji s'i mbaronte kurrë.
Fryma e trupit të tij lëshonte aromën e kullotave të Argjentinës, ajrin e fohtë të Andeve, tymin e këndshëm të marijuanës së Kolumbisë që aq fort po e mallkojnë, duhmën e duhanit e të purove, blegërimat e lamave, parfumet epshore e mishnore të kurvave... e sa e sa mrekullina të tjera.
Po marr guximin o Gabriel, me emër krye engjëlli lajmëtar, të të thërres Gabo. Pra, Gabo nuk do të të harroj sa të jem gjallë.
***
Zotnit e Kafes së Madhe pa u marr vesh me njeni tjetrin ishin shpërnda e nuk shiheshin ma të mbledhun tubë, përveç se ndonjë të diele në meshën e orës 11. Edhe mesha nuk ishte ma si kishte kenë dikur. Nuk kisha ma "Ave Maria".
Dy vëllezrit ebrej Arditi që i binin violinave ishin arrestue dhe ishin interrnue në kampin e Prishtinës. Jo se ishin ebrej, por se ishin komunistë. Vëllezrit Arditi i mësonin violinën Qemalit, kurse Qemali u mësonte atyne komunizmin.
Kuse vëllai i tretë nuk pësoj gja. As ai, as gruaja dhe dy vajzat. Po kështu edhe Shvarcët nuk pësuan gja.
