Carlo Levi

Carlo Levi, (Torino, 19 nëntor 1902 – Romë 4 janar 1975), ishte shkrimtar, piktor dhe gazetar politik italian, romani i parë dokumentar i të cilit u bë sensacion letrar ndërkombëtar dhe përforcoi tendencën drejt realizmit social në letërsinë italiane të pasluftës.
Levi ishte piktor dhe mjek kur u internua (1935-1936) në rajonin jugor të Lukanias (sot Basilicata), për shkak të aktiviteteve të tij antifashiste. Ai shkroi për këtë eksperiencë në Krishti ndaloi në Eboli (1945), ku reflekton ndjenjat vizuale të një piktori me objektivitetin pasionant të një mjeku. Romani u shpall menjëherë një kryevepër e letërsisë dhe u përkthye gjerësisht.

Megjithëse romani i parë i Levit ishte pa dyshim një kryevepër, ai shkroi edhe punë të tjera të rëndësishme. Paura della libertà (1946) (Frikë nga liria) shpall nevojën për liri intelektuale pavarësisht frikës së brendshme njerëzore ndaj saj. L’orologio (1950) (Ora), merret me krizën qeveritare të pasluftës në Romë; Le parole sono pietre (1955) (Fjalët janë gurë) është një studim i Sicilisë dhe La doppia notte degli tigli (1959) (Nata e dyfishtë e blirit) është një prezantim i Gjermanisë së pasluftës.