E vetmja histori
Një verë, në vitet ’60, në një lagje të pasur në periferi të Londrës, nëntëmbëdhjetëvjeçari Pol kthehet në shtëpi nga universiteti dhe nxitet nga mamaja të anëtarësohet te klubi i tenisit. Atje ai luan në partneritet me Suzan Macleod, dyzet e tetë vjeç, me vetëbesim, me humor dhe e martuar me dy vajza thuajse të rritura.
Dekada më vonë, Poli sheh pas në kohë se si ata ranë në dashuri dhe se si, gradualisht, por pa ndërprerje, çdo gjë u bë copash. Ndërsa kthen dhe rikthen historinë e tij në mendje, duke e ekzaminuar atë nga këndvështrime të ndryshme, ai e gjen veten të përballur me kontradikta dhe me rrëshqitjet e vetë memories së tij, si dhe mënyrave se si narrativa dhe jeta ndikojnë njëra-tjetrën. Prekës, i gjallë dhe i thellë, E vetmja histori është një roman mbi memorien, përkushtimin dhe mënyrën se si dashuria e parë e përcakton një jetë përgjithmonë.
E panjohura e Senës
Një natë dhjetori me mjegull, një grua e re nxirret nga lumi Senë pranë Urës së Re. Lakuqiq, me amnezi, por e gjallë. Shumë e tronditur, ajo dërgohet në infermierinë e komisariatit të policisë së Parisit... nga ku arratiset pas disa orësh.
Analizat e ADN-së dhe fotot zbulojnë identitetin e saj; ajo është pianistja e njohur Milena Bergman. Por kjo është e pamundur sepse Milena ka vdekur në një aksident ajror, mbi një vit më parë.
Rafaeli, ish-i fejuari i saj dhe Roksana, një police e mënjanuar, i futen me pasion këtij hetimi, të vendosur për ta sqaruar këtë mister: si mund të jesh edhe e vdekur edhe e gjallë?
Një frymëmarrje jete, Pasioni sipas G. H.
Ky libër, [Pasioni sipas G.H.] është si çdo libër tjetër. Por, do të isha e lumtur nëse do të lexohej vetëm nga njerëzit me shpirt të formuar, nga ata që e dinë se qasja – ndaj çfarëdo gjëje – duhet të bëhet ngadalë dhe me mund, madje duhet të përshkojë dhe të kundërtën e asaj që po i qasemi. Vetëm ata njerëz do të kuptojnë ngadalë, se ky libër nuk kërkon asgjë prej askujt. Mua, për shembull, personazhi G.H. më ka sjellë një lumturi të vështirë, por që është lumturi, gjithsesi.
