Titulli: Demokratura shqiptare në vështrimin e një të mërguari
Gjinia: Publicistikë
Autori: Eugjen Merlika
Shtëpia botuese: UET Press
Viti: 2017
Fq. 274
Pesha: 0.461 kg.
ISBN: 978-9928-236-32-6
Fragmente nga libri
Asnjë ish – funksionar i organeve të dhunës apo partisë, asnjë përfaqësues i krimit shtetëror komunist, edhe para faktesh të qarta si drita e diellit, edhe para dëshmish e dokumentesh të pakundërshtueshme, nuk është vënë në bankën e të akuzuarve për t'u përgjigjur për jetë njerëzish të marra padrejtësisht, për familje të shkatërruara, për dënime të padrejta apo internime dhjetëravjeçare të pafundme. Mbi çfarë kriteri të moralit njerëzor është bazuar një qëndrim i tillë?
***
Një klasë politike përgjegjëse dhe e vetëdijshme për rolin e saj, para çështjesh madhore, siç është ajo e bashkimit kombëtar të shqiptarëve, ulet në tryezë dhe harton një strategji synimesh që mbeten si program veprimi për këdo që merr pushtetin.
Çështja kombëtare, që prej një shekulli ka kushtëzuar të gjithë jetën politike e kulturore të shqiptarëve pa gjetur zgjidhje, duhet të jetë edhe sot një gur prove për klasën politike shqiptare.
***
Një tjetër motiv i diskutueshëm është prirja mohuese e politikës shqiptare, për të hapur, realisht, procesin zgjedhor ndaj shqiptarëve të mërguar. Prej vitesh politika, në të dy krahët e saj, ka spekuluar mbi këtë argument pa e kanalizuar asnjëherë atë në hullinë e një vendimi zyrtar të Kuvendit, që do t'u jepte mundësinë qindra mijëra shqiptarëve të mërguar të thonë fjalën e tyre, në përcaktimin e baraspeshave të jetës politike të atdheut të largët.
***
Politikëbërësit në Tiranë e Prishtinë duhet të mbajnë parasysh faktin se, aq sa është e rëndësishme përmbajtja e strategjisë së tyre politike, po aq e dobishme apo e dëmshme ëshë edhe forma e luftës apo taktikave të përdorura për ta sendërtuar atë.
Ne, si komb, kemi nevojë të përhershme t'i paraqesim botës përfytyresën e një populli të qytetëruar, dhe politika duhet të jetë e para që ta plotësojë atë.
***
Kemi nevojë të nxjerrim në pah vlerat tona të vërteta, ato që u shpalosën madhërisht gjatë Luftës së Dytë Botërore, jo duke masakruar njerëz, duke vrarë robër, gra e fëmijë, por duke shpëtuar qindra hebrenj të strehuar në shtetin tonë të bashkuar.
Kemi nevojë të shohim përpara, jo duke ringjallur idhujt e rremë të historisë sonë, por duke i braktisur ata, duke ia dorëzuar gjyqit të historisë së vërtetë e duke pohuar me të madhe vullnetin tonë për të dënuar krimin, nga çdo anë që të vijë e çfarëdo ligjërimi të ketë.
