Titulli: Femrat
Origjinali: Women
Gjinia: Roman
Autori: Charles Bukowski
Shqipëroi: Virgjil Muçi
Shtëpia botuese: Pegi
Viti: 2017
Fq. 412
Pesha: 0.451 kg.
ISBN: 978-9928-248-48-0
Mbi librin
Shkrimtari i shthurur dhe alkooliku Henri Çinaski ka lindur për të mbijetuar. Pas dekadash të tërë punësh të papaguara, shkapërderdhje parash me gra dhe baste, edhe Çinaskit më së fundi i ndrin ylli i tij letrar.
Në këtë furi fame dhe alkooli, Bukowski rrëfen haptas dhe pa asnjë nënkuptim një pasion magjepsës të tij: gratë dhe aventurat e tij të dashurisë, të vërteta apo të sajuara qofshin. Për të, ato janë burim i përhershëm tërheqjeje, një nevojë që nuk njeh prehje dhe nuk ndalet as para situatash nga më të pavolitshmet, më të turpshmet apo më të neveritshmet.
Kërkimi i tij nuk resht përpara asgjëje, ndoshta sepse dashuria dhe lufta mes sekseve janë mjeti më i sigurt për shkrimtarin amerikan për të ruajtur lidhjet me realitetin. Histori të çuditshme, takime vulgare dhe groteske, bëma të paharrueshme a mjerane, dialogë të pacipë e të drejtpërdrejtë, në sfondin e një ekzistence endacake, të shënjuar nga maratona të gjata alkoolike.
Një botë endacakësh e bohemësh që askush më mirë se Bukowski s'ka ditur ta përjetësojë në faqet e një romani.
Fragment nga libri
Eh, femrat: më pëlqenin ngjyrat e veshjeve të tyre; mënyrat e të ecurit; shprehja mizore që kishin fytyrat e disave prej tyre; ndonjëherë bukuria pothuajse e qashtër e disa të tjerave, nuri krejtësisht femëror që të kënaqte shpirtin.
Ishin ato që na e hidhnin gjithmonë, ngaqë dinin të planifikonin dhe të organizonin. Ndërkohë që burrat shihnin futboll dhe pinin birrë, pse shkonin të luanin bouling, ato jo, ato, femrat, përqendroheshin, na vëzhgonin, mendonin dhe vendosnin... të na pranonin, të na shumëzonin me zero, të na shkëmbenin, të na vrisnin ose thjesht fare, të na linin.
Tek e fundit, nuk kishte dhe aq rëndësi, një gjë dihej, çfarëdo që të bënin ato, ishim ne ata që përfundonim të vetmuar e të rrjedhur.
Komente mbi librin
"Laureat i përshkrimit të jetës së shtresave të ulëta amerikane."
Time
"Bukowski ishte rapsodi që u këndoi pijetoreve dhe bordeleve, një pasardhës i drejtpërdrejtë i vizionarëve romantikë që adhuroheshin në altar për tepritë personale, dhunën dhe marrëzinë."
The New York Times
"Një prej atyre shkrimtarëve që çdo lexues e zbulon me një drithërimë transgresive."
The New Yorker
"Charles Bukowski është quajtur në mënyra nga më të ndryshmet: "poet laureat i përshkrimit të jetës së shtresave të ulëta të Los Anxhelesit", "profeti i nënproletariatit" dhe "provincial që s'mënon të bjerë në sy"."
Los Angeles Times
