Titulli: Kollare akulli
Origjinali: Kollare akulli
Gjinia: Poezi
Autori: Haxhi Kalluci
Shtëpia botuese: Toena
Viti: 2015
Fq. 296
Pesha: 0.321 kg.
ISBN: 978-9928-4291-2-4
Koment nga Moikom Zeqo
Poezitë e Haxhiut janë poezitë e dashurisë për njeriun. Ai iu kushton miqve dhe shokëve me devotshmëri poezi të ndiera dhe këto poezi janë si skulptura të vogla për ta. Ndonjëherë nga poezitë spikat një lloj irnosje, madje shkëlqejnë vetëtima ironie dhe humori. Ka një dashuri të parrëfyer për vendlindjen, por edhe për kombin shqiptar në tërësi.
Në një poezi tregon një fakt nga fëmijëria e tij: kur ishte i vogël e ka goditur në nofull me patkua një kalë i shtëpisë. Këtë fakt nuk mund ta shpikësh dot. "Hë, mor Xhikja im!" - i them shpesh. "Kjo goditje ka qenë fati yt, sepse të ka goditur patkoi i një Pegasi. Sa mirë do të ishte të të kishte goditur dhe një herë tjetër!"
Natyrisht kjo nuk është një shaka e ngazëlluar. Poezia e vërtetë është kur njeriu ndien prekjen deri në dhimbje të realitetit, për të mos qenë i plogët, për të mos u përgjumur në mënyrë që imagjinata e tij të ketë fuqinë e gjithëpushtetshme të fluturimit. Realiteti është edhe paradoksal.
Ndaj titulli metaforik i librit "Kollare akulli" është duke e vazhduar dhe shtjelluar edhe më metaforën, një rrufe akulli. Për të kuptuar ditët e sotme, ku lufta midis së mirës dhe së keqes, midis artit të madh dhe artit kitch, midis ndershmërisë dhe korrupsionit, midis poezisë dhe antipoezisë, duhet të vështrojmë dhe të kuptojmë midis mrekullive njerëzore edhe tjetërsimin, edhe të kundërtën e së bukurës.
Libri poetik i Haxhi Kallucit është një libër ideal, jo nga fjalët, thjesht dhe në mënyrë formale; është diçka e pashmangshme si teshtima, por një teshtimë e ndritur e shpirtit. Ky libër është ditari i tij i përsiatjeve me njerëzit dhe universin.
Fragment nga libri
Njeriut
Njeriut
që ka mundësi
diçka për të bërë,
i duhet një pé,
i duhet një gjilpërë...
... dhe inati i tij,
mund të qepë
e shqepë
një botë të tërë.
