Qenia dhe hiçi, vëllimi i dytë, Jean Paul Sartre

Titulli: Qenia dhe hiçi, vëllimi i dytë
Origjinali: L'Être et le néant est un essai d' ontologie phénoménologique
Gjinia: Filozofi
Autori: Jean Paul Sartre
Shqipëroi: Rexhep Hida
Shtëpia botuese: Fan Noli
Viti: 2011
Fq. 579
Pesha: 0.701 kg.
ISBN: 978-99956-86-65-9

Fragment nga libri

Ne kemi përshkruar realitetin njerëzor duke u nisur nga veprimet negative dhe nga cogito. Duke ndjekur këtë fill rrëfyes, kemi zbuluar se realiteti njerëzor është për – vetja. A është gjithçka e saj e tillë? Pa dalë nga kornizat e përshkrimit reflektiv, ne mund të takojmë mënyra ndërgjegjeje që duket se duke ndenjur në vetvete rreptësisht "për – vete", na tregojnë një tip strukture ontologjike që dallohet në mënyrë radikale.

Kjo strukturë ontologjike është imja, pikërisht në subjektin tim, unë shqetësohem, por ky shqetësim "për mua" më zbulon mua një qenie që është qenia ime pa qenë "për – mua". Le të mendojmë, për shembull, për turpin. Këtu është fjala për një mënyrë vetëdije, struktura e së cilës është identike me të gjitha ato që i kemi përshkruar më parë.

Ai është vetëdije e palejuar e vetvetes si turp dhe si i tillë është shembull i asaj që gjermanët e quajnë Erlebnis, ai është i pranueshëm për reflektim.