Kater bijte e Eves, Vinsente Blasko Ibanjez

Para aksidentit, Ever Blum ishte një adoleshente si gjithë të tjerat. Ajo ka humbur të gjithë familjen në këtë episod tragjik dhe fiton papritmas një dhunti të tmerrshme: atë për të lexuar në mendimet e njerëzve, të shikojë ndjesitë dhe të njohë jetët e tyre duke i prekur.

E Vërteta ngrihej përreth, mbi muret e larta, shponte të gjitha vijat e horizontit. Këtu nuk ka asnjë të vërtetë; edhe unë si këta jam... Sozia e Gomezit kishte hipur në autobus, kishte lexuar gazetën, i kishte buzëqeshur Rar – on – it, kishte folur për Pikason, kishte kundruar Mondrianin.

Zgjimi i tokës është gjithashtu edhe një portret i mrekullueshëm i gruas: Ingeri është arsyeja e jetës së Isakut, por, njëkohësisht, edhe ajo çka e kërcënon më shumë. Ingeri është parimi i sfidës: asaj i duhet t’i jetojë të gjitha jetët e mundshme para se të rikthehet sërish tek ai, Isaku, që nuk ndryshon kurrë.

Një meditim kryevepër mbi artin dhe pushtetin, dedikuar kompozitorit sovjetik Dmitri Shostakoviç. Ky është romani i parë i shkruar nga Julian Barnes që kur ai fitoi çmimin Man Booker.

Vjeshta e Patriarkut, një nga veprat më të ndërlikuara dhe ambicioze të Gabriel García Márquez, është rrëfimi brilant i një tirani karabian dhe abuzimit me pushtetin.

Një vajzë e rrëmbyer i mbijeton një makthi dymbëdhjetëvjeçar. Tani ajo është kthyer e sigurtë në shtëpi… Me të vërtetë?

Një dramë psikologjike, e tensionuar, që ka në qendër krijimin dhe rrënimin e një familjeje – dhe një grua, përjetimi mëmësor i së cilës nuk ka të bëjë aspak me atë që ka shpresuar, por me gjithçka që i druhej.

Ajo fshihet në Monmartrë. Ai jeton në Mare. Ajo është shumë e suksesshme. Ai jo tamam. Ajo, madje, është një yll kinemaje. Por ai nuk e di. Ajo ndihet vetëm. Edhe ai. Ai e bën për të qeshur. Ajo bën shumë gafa.

Është historia e një qendre të vogël province dedikuar bujqësisë dhe tregtisë së gjase së gjallë, e cila shndërrohet në një qytet të madh e të zhurmshëm modern, me fabrika, qiejgërvishtës dhe automobila.

Duke ikur nga rrënojat e Evropës, të mbijetuarit e tmerreve të Shoahut mbërrijnë për të marrë kontrollin e ekzistencës së tyre. Markoviçi, një i ri pa ndonjë cilësi të veçantë, jeton në një koloni, të menaxhuar nga një organizatë që lufton për krijimin e shtetit të Izraelit.

Zhaneta, vajza e madhe e Tanjës, simpotike dhe erotike si e ëma e saj, ëndërronte një dëshirë të madhe, të flaktë: të ecte në gjurmët e së ëmës dhe të bëhet mbretëresha e modës në Paris. Për të arritur këtë qëllim, Zhaneta lufton me të gjitha mjetet dhe është e gatshme të sakrifikojë çdo gjë.

E gjen tek përpjekjet e personazheve për të jetuar, për të luftuar, për të mbijetuar, për të krijuar, për të dashuruar, për tu qetësuar dhe më në fund për tu zëvendësuar.Dikush që mendon se nuk e gjen veten në personazhet e këtij romani të paktën është i sigurt se ata nuk i janë të huaj, se në fakt ata janë ashtu siç do të kishte dëshiruar ai që të ishte,...

Nëpërmjet mjeshtërisë së tij, Martigli gërsheton historinë dhe trillimin, duke shkruajtur një roman të madh, me skena mbresëlënëse, të pasur me pasione dhe të papritura, duke rrëfyer me detaje lind jen e këtij rendi ekonomik që vazhdon edhe sot duke e drejtuar botën.

Mos ia thoni askujt, veç të urtit...do të ishte e mundur të shkruhej te shumë thënie të tij. Po, madje edhe më tepër se kaq, ai thotë se fjala e urtë i vjen deridiku në masën e aftësisë përthithëse të dëgjuesve të tij.

Nëna dhe dy bijat e saj, të cilat aq sa ngjasojnë dhe afrojnë njëra - tjetrën, aq edhe nuk përputhen dhe e largojnë njëra - tjetrën... Gjithsesi, ato janë vazhdim i njëra - tjetrës, aktorë realë të jetës plot tallaze dhe etje për lavdi... Në krye të tyre qëndron Tanja, polakja simpatike, e cila të mahnit me bukurinë dhe forcën e saj.