Titulli: Vepra 3
Origjinali: Vepra 3
Gjinia: Publicistikë, studime
Autori: At Giuseppe Valentini
Shtëpia botuese: Plejad
Viti: 2005
Fq. 498
Pesha: 0.626 kg
ISBN: 978-99943-719-9-1
Komente mbi autorin
"Ai paraqitej vërtet si një gjykatës i sinqertë, stimulues e mjeshtër i pakrahasueshëm. Tash e shihnim të rreptë e të ngurtë, sa të ngjallte një ndjenjë të fortë nënshtrimi, më pas të butë e këshillues, si njëri prej miqve të tu më të mirë.
Ja, aspekte të tillë e bëjnë atë ende dhe sot një mjeshtër të vërtetë të edukimit, i cili me heshtjen dhe ashpërsinë e opinionit të shtynte ta ponderoje e të ishe gjithmonë syçelët përpara paraqitjes së punës për gjykim, por ndërkaq me bujarinë e shpirtit dhe me përkujdesin atëror, të ndihmonte në davaritjen e të gjitha dyshimeve, duke të ofruar këshilla e sugjerime të cilat, në tërësinë e tyre, falë dhe të kuptuarit dashamirës, e transformonin menjëherë nga mësues në një bashkëpunëtor të çmuar e inkurajues."
Angela Cirrincione
"Shqiptarë! Duajeni At Valentinin, se ai ju dashuron me zemër. Çmojeni, se ai punon paprerë, për t'ia bërë të ditur botës vlerat tuaja shpirtërore dhe artistike. Ai është juaji, sepse i ka dhënë çështjes suaj mendjen dhe shpirtin e vet."
Papa Pauli VI, Romë, 25 prill 1968
Fragment nga libri
Në Shqipëri, përsa i përket çështjes së Skënderbeut, priret të shikohet tek ai vetëm heroi kombëtar që ka luftuar në mënyrë unikale për pavarësinë politike të vendit përballë turqve nga njëra anë dhe përballë venecianëve nga ana tjetër. I mungon këtij përcaktimi, në mënyrën më thellësisht të dallueshme, diferenca radikale e qëndrimit dhe sjelljes së Skënderbeut përballë Turqisë dhe Venecias; e bashkë me të i mungojnë edhe arsyet që kanë determinuar një diferencë të tillë.
Me turqit, Skënderbeu s'pranoi kurrë një paqe të vërtetë, nuk pranoi kurrë pakte, nuk pranoi kurrë t'u japë atyre ndonjë lloj vendqëndrimi në vendin e tij; gjëja më e madhe që lejoi me ta ishte armëpushimi. Në të kundërtën, me venecianet ai ka pasur vërtet periudha të një lufte të hapur, periudha krize, por edhe periudha të një bashkëpunimi miqësor e të një pranimi të vazhdueshëm e pa ndonjë vërejtje të veçantë të vendqëndrimeve (stabilimenteve) të tyre në territorin shqiptar.
