Mbi dashurinë dhe harresën, Enea Ruçi

Titulli: Mbi dashurinë dhe harresën
Origjinali: Mbi dashurinë dhe harresën
Kategoria: Tregime
Autori: Enea Ruçi
Botues: Fishta
Viti: 2023
Fq. 144
Pesha: 0.200 kg
ISBN: 9789928805119
Ky libër është në gjuhën shqipe

Mbi librin

Rrëfimi realizohet në vetën e parë. Narrator është personazhi kryesor.

Në këtë protagonist është blatuar një karakter qëllimisht kompleks. Ai përfaqëson pjesën dërrmuese të asaj gjenerate, që pajiset me diploma pak ose aspak të vlefshme dhe, me gjithë utopinë, hidhet në dinamikën e vrullit të jetës, nga ku është i destinuar të dalë i dërrmuar, i shtypur dhe i transformuar.

Pavarësisht dhuntisë dhe talentit letrar, aspekt ku ai ka dyshimet dhe dualitetet e veta, gjendet i paplotë në profesionin e tij, gjë që i faturon kosto të konsiderueshme psikike, morale dhe intime, duke i paracaktuar kështu një vend aspak komod në shoqëri. Në këtë kontekst, përveç akuzës së hapur, ndjehet dhe një thirrje e fshehur për të përmbysur disa fenomene të shëmtuara në fushën e arsimit.

Një tjetër linjë e rrëfimit që ingranohet gradualisht deri sa shkrihet me atë që sapo përmendëm, është edhe marrëdhënia e personazhit kryesor me Asian, të fejuarën e tij që është një studente në Fakultetin e Ekonomisë. Ata janë njohur në një kontekst krejt tjetër. Dikur jetonin në një qytet të vogël, qarqet letrare të të cilit i jepnin gjithnjë e më tepër jehonë krijimtarisë së djaloshit dhe e shihnin me mjaft potencial në të ardhmen. Deri në kohën kur zhvillohen ngjarjet, ajo kishte jetuar me bindjen e të pasurit në krah Mbinjeriun. Vendimi i tij për t’u tërhequr nga profesioni, u interpretua prej saj si dobësi dhe ngjalli zhgënjimin që sa vjen e shtohej. Procesi i heshtur i këtij çmitizimi solli braktisjen, justifikueshmëria ose pajustifikueshmëria e së cilës i mbetet lexuesit për ta përcaktuar, zhvillim ky, që përveç evokimit të emocioneve dhe përjetimeve estetike, e dërgon këtë të fundit drejt një sentence gati filozofike: Për t’i qëndruar besnik vetes, ndodh shpesh të braktisesh nga të tjerët.

A ia vlen të shtiremi për të mos prishur monotoninë e “rehatisë” së përbashkët?

Për pyetje të kësaj natyre gjithsecili ka gjykimin individual në varësi të forcës, formimit, rrethanave dhe mentalitetit jetësor.