Titulli: Ditë e bardhë e fyer
Gjinia: Roman
Autori: Elvira Dones
Shtëpia botuese: Pegi
Viti: 2017
Fq. 368
Pesha: 0.403 kg.
ISBN: 978-9928-248-38-1
Mbi librin
Ilir Bejko është emigrant shqiptar që përpiqet deri në vetëmohim të jetë qytetar i denjë. Armikja e tij më e madhe është vetë origjina e tij. Gjatë përpjekjeve për të mbijetuar, njihet me Maks Baumanin, një zviceran i sërës së lartë, por i mbërthyer nga një ves që e largon nga gjithë bota.
Iliri gjen dashurinë te Blanka, emigrante kolumbiane që i ka mbijetuar një masakre të tmerrshme në atdheun e saj. Një dashuri e brishtë e rrethuar nga fantazmat e së shkuarës dhe gabimet e së tashmes.
Rrëfimi karakterizohet nga një analizë e brendshme e hollë që autorja u bën personazheve, të cilat kanë një përmasë të përbashkët: nevojën për të mos u ndier vetëm.
Fragment nga libri
Kemi kapërcyer ujëra për t'u parë, Blankë, ti një oqean të tërë e unë një det, Adriatikun, me një fëmijë që më vdiq në krahë e dhjetëra mijëra ëndrra shqiptarësh që kalbeshin në ujërat e detit.
- Ka ardhur koha që ne të dy të flasim, apo jo Ilir? – the Blanka.
Kaçurrelat më përkëdhelnin hundën dhe zemra e saj më rrihte në lartësinë e stomakut.
- Ka ardhur momenti të rrimë më shumë bashkë e të flasim. Më merr malli për ty.
- Kujt i thua, Blankë.
Ajo qeshi pa shkak, e pasova, dhe u puthëm me uri.
- Do rrimë bashkë e nuk do ketë Maks Bauman që të vihet në mes, në rregull?
- Në rregull.
- Ai është i rrezikshëm, i dashur, nuk është për ty.
- Në rregull, Blankë.
- Nuk kam asgjë kundër tij, sikur të mos ngatërrohej gjithmonë nëpër këmbë. Bile më duket simpatik, por të mos ishte i rrezikshëm.
Blanka shihte rrezik gjithkund, por këtë nuk ia thashë.
Komente mbi librin
"Elvira Dones është një shkrimtare absolutisht për t'u zbuluar... Një histori e fortë rreth emigrimit dhe integrimit në vendet më të zhvilluara europiane. E megjithatë, Dones ka një pikëpamje kritike kundrejt këtij zhvillimi të egër, që nxjerr në pah një zbrazëti të thellë dhe shkatërruese për shpirtin."
Fulvio Panzeri, Famiglia Cristiana
"E keqja rikthehet në qendër të synimeve të Elvira Donesit edhe në librin e saj të fundit ku rrëfen historinë e një miqësie të paparashikuar midis një refugjati shqiptar dhe një zotërie të ri zviceran, që jetojnë në të njëjtën ndërtesë në Lugano... Por kjo është një e keqe më e fshehtë dhe e paperceptueshme, ajo e vetmisë dhe e mbijetesës, duke rrëmuar në heshtje fatet sa të ngjashme në dukje, po aq të largëta të dy protagonistëve."
Maria Pace Ottieri, L'indice
