Titulli: Përralla nga bota, vëllimi i parë (kopertinë e trashë)
Origjinali: Mon premier Larousse des contes du monde
Gjinia: Përralla
Shqipëroi: Anida Kisi
Shtëpia botuese: Pegi
Viti: 2012
Fq. 108
Pesha: 0.504 kg
ISBN: 978-9928-124-33-3
Mbi librin
Në këtë vëllim janë mbledhur përrallat: "Baba Jaga" nga Rusia, "Arushi i Nënës Plakë" nga Groenlanda, "Kekediuru dhe Magjistarja" nga Afrika, "Perla e Dragoit" nga Kina dhe "Zogu i zjarrtë dhe Ujku Gri" nga Rusia.
Fragmente nga libri
Baba Jaga
Na jetonte dikur, pranë një pylli të errët, një vajzë e vogël që e quanin Vasilisa. Nëna e saj vdiq dhe i ati u martua me një grua zemërligë. Sapo ai kthente krahët, njerka e trajtonte vogëlushen shumë keq. Një ditë, kur i shoqi nuk ndodhej në qytet, ajo përfitoi nga rasti që ta hiqte qafe Vasilisën.-Kam nevojë për pe dhe për një gjilpërë se do të qep sot në darkë, - i tha ajo. – Shko dhe merrja borxh tezes tënde, motrës sime që jeton në pyll.
Arushi i Nënës Plakë
Në një vend të ftohtë, të mbuluar nga bora dhe akulli, shumë afër Polit të Veriut, jetonte dikur një grua e varfër eskimeze, e moshuar dhe e vetme, e cila nuk kishte fëmijë. Kur burrat e fshatit ktheheshin nga gjuetia, i jepnin gjithmonë mish dhe dhjamë. Në shumicën e rasteve i jepnin mish foke ose balene, nganjëherë edhe mish ariu polar. Një ditë, gjahtarët vranë një arushë polare dhe e sollën në fshat. Kur filluan ta copëtonin për ta ndarë mes njëri – tjetrit, ata zbuluan në barkun e saj një arush të vogël krejtësisht të ngrirë.
Kekediuru dhe Magjistarja
Në një vend në perëndim të Afrikës, një grua ishte shtatzënë kur, papritur, dëgjoi në zë që vinte nga barku i saj:-Nënë, më lind! – i thoshte një zë fëmijëror.Për disa çaste, ajo mbeti pa fjalë nga habia, pastaj u përgjigj:-Një fëmijë që qenka i zoti të flasë që në bark të nënës, si nuk qenka i zoti të lindë vetë?!Atëherë, fëmija erdhi në jetë pa ndihmën e askujt.Pastaj, ai vështroi të ëmën dhe i tha:-Nënë, më laj!Ajo iu përgjigj:-Ai që mund të lindë vetë, mund edhe të lahet vetë.Fëmija u la krejt vetë. Pastaj i kërkoi nënës së tij që t'i vendoste një emër. Ajo iu përgjigj se zgjedhjen ia linte atij. Ai e quajti veten Kekediuru, që do të thoshte: "Ai që nuk ka frikë nga magjistaret".
Perla e Dragoit
Shumë kohë më parë, në Kinë, jetonte pranë një lumi një djalë i vogël. Ai u rrit vetëm me nënën e tij, një grua e varfër e cila ishte gjithmonë e sëmurë. Çdo ditë, ai duhet të bënte çmos që të siguronte pak ushqim, sa për të mbajtur frymën gjallë. Nga mëngjesi në mbrëmje, i ngjitej malit për të mbledhur erëza dhe fruta pylli, që i këmbente me pak oriz ose vezë te fshatarët. Një vit prej vitesh, vera qe shumë e nxehtë dhe ra kaq pak shi, sa bari dhe frutat u thanë. Djaloshit iu desh të ecte shumë derisa, më në fund, gjeti një tufë erëzash të freskëta e plot aromë në breg të lumit. Ai mblodhi një dorë të mirë kur, papritur, vuri re një sferë të shkëlqyeshme pre sedefi mbi tokë, mes barërave.
Zogu i Zjarrtë dhe Ujku Gri
Në njërën nga mbretëritë e Rusisë mbretëronte një car, i cili kishte tre djem: Dimitrin, Vasilin dhe Ivanin. Cari kishte një kopsht të jashtëzakonshëm dhe njëra nga pemët e këtij kopshti i bënte frytet e mollës të arta. Por një ditë, një hajdut i mistershëm filloi të vinte çdo natë dhe të vidhte mollët e arta. Cari u mërzit sa s'thuhet. Ai thirri të bijtë e tij dhe u tha:-Djemtë e mi të dashur, një fatkeqësi e madhe më ka rënë në kokë! Nëse njëri prej jush arrin ta kapë hajdutin e mollëve të arta, do t'i fal gjysmën e mbretërisë.
