Personazhi i gruas në letërsinë shqipe mes dy luftërash, Resmije Kryeziu

Titulli: Personazhi i gruas në letërsinë shqipe mes dy luftërash
Origjinali: Personazhi i gruas në letërsinë shqipe mes dy luftërash
Gjinia: Kritika letrare
Autori: Resmije Kryeziu
Shtëpia botuese: Instituti Albanologjik i Prishtinës
Viti: 1988
Fq. 352
Pesha: 0.349 kg.

Mbi librin

Idealet e rilindësve që atdheun e tyre ta shohin të lirë dhe të qytetëruar nisën të sendërtohen pas pavarësisë. Me formimin e shtetit të ri shqiptar formohen institucionet e para që kanë në program emancipimin e përgjithshëm shoqëror.

Inteligjenca e re shqiptare në periodikun e kohës dhe në veprat letrare e shkencore u mundua t'i shquajë problemet më me rëndësi në planin social, etik dhe historiko – shoqëror. Në kuadër të këtyre preokupimeve vend me rëndësi zë edhe problemi i emancipimit të gruas.

Për këtë arsye, problemi i emancipimit të gruas është me rëndësi të studiohet edhe në letërsinë shqiptare. Ky problem ngërthen në vete të gjitha kundërthëniet që ishin të pranishme në shoqërinë e kohës e cila kishte trashëguar prapambeturi të madhe si pasojë e organizimit patriarkal e fisnor dhe të marrëdhënieve feudale të shoqërisë që ishin ruajtur gjatë shekujve të sundimit të Perandorisë Osmane.

Problemet sociale dhe etike janë shprehur në mënyrë më të plotë në personazhin e gruas, sepse familja si institucion shoqëror i kishte ruajtur dhe i kishte konservuar disa raporte që zanafillën e tyre e kishin që nga errësira e mesjetës.

Për dallim nga shkrimtarët e Rilindjes Kombëtare, ku problemi i gruas u shikua në mënyrë të përgjithësuar, si problem iluminist dhe nga aspekti idealizues, pa u thelluar në implikimet e thella sociale të zhvillimit të shoqërisë, shkrimtarët që krijuan mes dy luftërave këtë problem e përimtuan duke e vënë gruan në raport më të drejtpërdrejtë me problemet e shoqërisë në tërësi.