Titulli: Emri im është Doda
Origjinali: Me lene Ntata
Gjinia: Roman
Autori: Lena Manda
Shqipëroi: Albina Pulla
Shtëpia botuese: Toena
Viti: 2020
Fq. 552
Pesha: 0.658 kg
ISBN: 978-9928-327-07-9
Fragment nga libri
“Teksa Roberti tregohej i pangopur, duke kërkuar trupin e saj për herë të dytë, Haritina nuk mundi të mos pyeste veten se përse një burrë kishte përshtypjen se gruaja e tij kishte nevoja të ndryshme nga të tjerat, me të cilat shkonte me qëllim që të kënaqte pasione, që, nëse ia shfaqte partneres së tij të ligjshme, do të bëheshin që të dy të lumtur... Kur u lirua nga pesha e tij, dhe i dha një të puthur teksa iu normalizua frymëmarrja, i erdhi t’i thërriste me të gjithë forcën e saj se, nëse do të ishte kështu që në fillim, martesa e tyre do të kishte të gjitha mundësitë që të ishte e suksesshme, por nuk e bëri. Duke vazhduar të shtirej si dikush tjetër, ia ktheu puthjen dhe menjëherë më pas u ngrit nga krevati i tij dhe e vështroi. Vështrimi i tij ishte i turbullt, i buzëqeshte. Haritina me një lëvizje të shpejtë e hoqi maskën dhe buzëqeshja e saj u bë ironike.
- Dhe tani mund të kthehesh në realitetin e dhimbshëm, - i tha me qetësi. - Siç e sheh, u bëra përsëri gruaja jote! Të shpresoj për diçka kaq të lumtur për karnavalet e vitit tjetër?
Ai nuk arriti të përgjigjej. Haritina, duke rrezikuar ta shihte ndonjë nga shërbëtoret, që kishte shumë mundësi të çohej herët për të bërë punët, doli e zhveshur lakuriq nga dhoma dhe u mbyll në dhomën e saj. Pas saj doli Roberti për të gjetur cigaret dhe një gotë pije. I zhveshur lakuriq edhe ai, u ndal përpara dritares, zbrazi me një gllënjkë gotën dhe thithi me forcë cigaren e tij, ngaqë në atë moment kishte nevojë që mendja e tij të trullosej paksa. Nëse Haritina nuk do të kishte hequr maskën, do të priste kokën se gjatë gjithë natës i shoqi po bënte dashuri me një nga prostitutat e bukura të madamë Trezorës. Ishte e pamundur që ai trup kaq i gatshëm për seks të ishte i gruas së tij, që për kaq vite e bënte të ndihej keq me ngurtësinë e saj. Ishte e pamundur që Haritina të mbështillej pas tij në mënyrë kaq të babëzitur dhe përkëdheljet dhe puthjet e saj t’i dhuronin kaq kënaqësi.
E ç’ishte ajo që i tha teksa po ikte? Domethënë ai e kishte fajin për atë akullnajë që rrethonte për kaq vite krevatin e tyre dhe momentet e tyre të veçanta? E kishte të pamundur të mendonte, të kuptonte. E futi kokën nën mbulesat e ngrohta dhe la jashtë çdo mendim të papëlqyeshëm. U zhyt në një gjumë të thellë me të gjitha pjesët e trupit të mpira, ashtu siç ishte dhe mendja e tij."
