Titulli: Loja e rruazave prej qelqi, vëllimi i dytë
Origjinali: Das Glasperlenspiel
Gjinia: Roman
Autori: Hermann Hesse
Shqipëroi: Aristidh Ristani
Shtëpia botuese: Elena Gjika
Viti: 2010
Fq. 344
Pesha: 0.503 kg.
ISBN: 978-99956-796-6-8
Fragment nga libri
Secili prej nesh s'është gjë tjetër veçse një qenie njerëzore, s'është gjë tjetër veçse një përpjekje, një diçka që ecën për të arritur diku. Por kjo qenie njerëzore duhet të ecë drejt vendit ku ndodhet përsosuria, duhet të synojë drejt qendrës dhe jo drejt periferisë. Një njeri mund të jetë specialist i rreptë në fushën e logjikës ose të gramatikës dhe në të njëjtën kohë të jetë plot fantazi e muzikë.
Një njeri mund të jetë muzikant ose të merret me Lojën e rruazave prej qelqi dhe në të njëjtën kohë të ketë pasion të madh për ligjin e për rendin. Ai lloj njeriu që ne ëndërrojmë, ai lloj njeriu që ne duam dhe synojmë të bëhemi, do ta këmbente çdo ditë shkencën ose artin e vet me gjithçka tjetër, do të shkëlqente me logjikën më të kristaltë në Lojën e rruazave prej qelqi dhe me fantazinë më pjellore në gramatikë.
Kur në luftën e interesave e të sloganeve ekziston rreziku që e vërteta të zhvlerësohet, të shtrembërohet e të dhunohet njësoj siç ndodh me individin, me gjuhën, me artet e me gjithçka organike dhe të lëvruar mjeshtërisht, atëherë detyra jonë e vetme është të reagojnë e të shpëtojmë të vërtetën, domethënë aspiratën për të vërtetën, çka mishëron bindjen tonë supreme.
Shkencëtari që, në rolin e vet si orator, si autor ose si mësues, thotë me dashje gjëra të rreme, përkrah me dashje gënjeshtrat e falsifikimet, kësisoj jo vetëm kundër ligjeve organike themelore, por, ndryshe nga ç'mund të duket aty për aty, nuk i sjell asnjë dobi popullit të vet, përkundrazi, e dëmton rëndë, i prish ajrin dhe tokën, ushqimin dhe pijen, i helmon mendjen dhe ndjenjën e drejtësisë, duke ndihmuar në këtë mënyrë të gjitha forcat e këqija e armiqësore që e kërcënojnë popullin për ta asgjësuar.
Mbi autorin
Shkrimtari dhe poeti Herman Hese ka lindur në qytetin e vogël Kalv të Gjermanisë, më 2 korrik 1877, në një familje me bindje të thella fetare. I ati dhe gjyshi nga e ëma, që patën qenë misionarë në Indi, i kishin ngjallur qysh në moshë fare të re një interesim të madh për filozofinë orientale dhe për kulturën kozmopolite e humaniste, që do të përbëjnë më pas një tipar të pashlyeshëm të personalitetit të tij intelektual.
Më anë tjetër, edukata e rreptë protestante që i dha familja do të binte shumë shpejt në kundërshtim me ndjeshmërinë e djaloshit Hese dhe me talentin e tij të parakohshëm artistik. Filozof po aq sa edhe romancier e poet, ai do të aspirojë gjatë tërë jetës për një qytetërim ideal, ku të mbizotërojë një ekuilibër midis shpirtit dhe intelektit. Në vitin 1946, ai u nderua me Çmimin Nobel për Letërsinë. Vdiq më 9 gusht 1962 në Montanjolë të Zvicrës, ku jetonte dhe punonte qysh nga viti 1919.
