Abdylhamidi II, Sulltani i fundit i një epoke, Vahdettin Engin

Titulli: Abdylhamidi II, Sulltani i fundit i një epoke

Origjinali: Bir devrin son Sultani II. Abdulhamid

Gjinia: Histori

Autori: Vahdettin Engin

Shqipëroi: Lindita Xhanari (Latifi)

Shtëpia botuese: Fan Noli

Viti: 2019

Fq. 391

Pesha: 0.506 kg

ISBN: 978-9928-291-55-4

Ky libër është në gjuhën shqipe

Mbi librin

Ky libër kishte si objektiv të vetin njohjen me plot kuptimin e fjalës të Abdylhamidit II. Të gjithë ata që janë kureshtarë të njohin çdo gjë që ka bërë ai nga lindja deri në vdekje, këndvështrimin e tij për jetën, botën e tij të mendimeve, marrëdhëniet e tij njerëzore dhe familjare, si dhe jetën e tij të përditshme pranë drejtimit të shtetit, mund të gjejnë çdo gjë të tijën në këtë libër. Sulltan Abdylhamidi II ishte sundimtari i fundit i tri kontinenteve. Ai ishte Padishahu i tridhjetëekatërt osman. Sulltan Hamidi drejtoi shtetin në një periudhë mjaft të vështirë të tij. Ai u përpoq që brenda kësaj periudhe ta mbante shtetin në këmbë. Ai ra nga froni pas 33 vjetësh në pushtet. Duke vënë re se Padishahët e tjerë që erdhën në drejtimin e vendit pas tij nuk patën ndonjë ndikim, mund të themi se Abdylhamidi II ishte Perandori i fundit dhe i vërtetë osman.

Duket qartë se në të vërtetë ai nuk ishte një individ që pëlqente të lëvizte sipas qejfit e të merrte vendime të prera, pa marrë mendimin e specialistëve në lidhje me mjaft çështje. Në këtë kuptim, në të vërtetë administrimi i Abdylhamidit II duke qenë një lloj drejtimi i fuqishëm qendror, funksiononte si një lloj “Sistemi Kryeministror” dhe që në krye kjo ishte mjaft e rëndësishme. Kjo sepse mbajtja në këmbë e shtetit që ishte i përhapur në një gjeografi mjaft të gjerë ishte e lidhur pikërisht me këtë.