"Historia e gruas së fotografit” është emri me të cilin e njohin të gjithë, ato pak herë që e përdorin, por, në të vërtetë, ajo është edhe historia e vetë fotografit, ose më saktë, është historia e teorisë së tij mbi rëndësinë e gjërave të vogla.
Përrallat e treguara nga Mitrush Kuteli përbëjnë pjesën më të rëndësishme të letërsisë shqiptare, një frymëzim për një numër të madh veprash të tjera letrare që pasuan përgjatë dekadave. Tregime të Moçme Shqiptare përbën një klasik të të gjitha kohërave.
Për shumë vite me radhë Enver Hoxha i imponoi historisë versionin e tij. Ai rezulton i paturpshëm për t'i transformuar ngjarjet, për t'i fshirë ose zhdukur personazhet dhe për të ngritur në histori një protagonist të vetëm: atë vetë.
Duke lexuar "Prillin e thyer" kuptohet lehtësisht përse dhe me çfarë force Ismail Kadare është pasionuar për tragjedinë dhe për dy përfaqësuesit më të shquar të saj, Shekspirin dhe Eskilin. "Miku, besa dhe gjakmarrja janë rrotat e mekanizmit të tragjedisë antike, dhe të futesh në mekanizmin e tyre është të shikosh mundësinë e tragjedisë."
Titulli: Dinamaika e komunikimit masiv – Media në periudhën digjitale Origjinali: Dinamics of mass communication – Media in digital age Shkenca sociale Autori: Joseph R. Dominick Shqipëroi: Bashkim Gjergji, Rrapo Zguro Shtëpia botuese: UET Press Viti: 2010 fq. 688 Pesha: 0.88 kg ISBN: 978-99956-39-09-9 Unë mendoj se e kam parashikuar të ardhmen e mediave massive. Së pari, ne do të jemi kudo. Argëtimi dhe informacioni do të na paraqiten në ato që industria i quan platforma të shumëfishta: ekrane të mëdha (TV shtëpiakë), kompjuterët dhe ekrane të vegjël (celularë dhe PDA). Gazetat dhe revistat do të jenë në ueb dhe në celularë. Videot dhe audiot do të shihen në makina, në zyra, në shtëpi, në avionë dhe në pistat e vrapimit. “Gjithçka gjithkund” është fraza që aktualisht përhapet nga media. Së dyti, ne do të kemi çdo gjë nën kontroll. Videoregjistruesit digjitalë (si TiVo) dhe videot me telekomandë na lejojnë të shohim TV kur duam vetë (dhe, nëse duam, mund të kalojmë reklamat). Përpunuesit e lajmeve, sikurse Google, na lejojnë të zgjedhim një duzinë burimesh të ndryshme të lajmit. Ne mund të shesim vetë në eBay. Nuk doni të dilni jashtë shtëpisë për të parë një film? Shkarkojeni atë dhe shiheni kur të dëshironi. E treta, ne po bëhemi pjesë e tyre... E katërta, interneti do të vazhdojë të prishë gjithçka. Në të vërtetë, ky botim i ri mund të titullohej edhe “Shkatërrimi i komunikimit masiv”. Gazetat dhe revistat do të vazhdojnë përpjekjen e tyre për të zbuluar modele të reja biznesi që përfshijnë web- in. Rrjetet televizive dhe kompanitë kinematografike do të përballen me konkurrencën e një grushti kanalesh që transmetojnë video. Reklama do të vazhdojë të shfaqet në internet, e po ashtu edhe shumë nga aktivitetet kushtuar marrëdhënieve publike. Më në fund, e-books mund të rimodelojë industrinë e botimit. Kjo është gjithçka që unë mendoj se është duke ndodhur. Joseph R. Dominick
Nihilizmi dhe emancipimi na jep një panoramë të shkëlqyer të punës së kohëve të fundit të Vattimo – s, të sfidave të tij interesante dhe origjinale ndaj atyre ideve filozofike që shpesh quhen të sigurta.
Nëse vazhdon në mënyrë "business as usual", gazetaria shpejt do të bëhet e panevojshme dhe jashtë interesit të publikut dhe vendimmarrësve që tashmë informohen ndryshe. Duhet që asaj t'i rikujtohet funsksioni, misioni dhe vendi në ekosistemin e ri të inforamcionit të ndarë.
Anthony Stevens argumenton se aftësisë largpamëse të Jungut dhe spiritualiteti i thellë i tij kanë ndihmuar shumë njerëz të gjejnë një ngrehinë alternative vlerash kundrejt materializmit të zhveshur, i cili sundon në shoqërinë perëndimore.
Po pse? (mund të pyetet), a është mungesa e njëzëshmërisë një kusht i domosdoshëm për dijen e vërtetë? A është e nevojshme që një pjesë e njerëzve të këmbëngulin në të gabuarën për të mundësuar kuptimin e të vërtetës?
"Truri i sipërm”, i cili merr vendime dhe vlerëson emocionet, është në ndërtim e sipër deri në mesin e të njëzetave. Dhe veçanërisht të fëmijët e vegjël, truri i djathtë dhe emocionet e tij priren të sundojnë mbi logjikën e trurit të majtë. Nuk është e çuditshme që fëmijët të shpërthejnë me inat, të grinden ose të rrinë buzëvarur në heshtje.
Si mundet, për shembull, të sillesh sikur, nga njëra anë, kurrgjë në botë s'e ka dot atë peshë që bart letërsia, teksa, nga ana tjetër, është e pamundur të mos shohësh përreth njerëz që luftojnë me urinë e janë të detyruar të mendojnë se më me rëndësi për ta është ç'do marrin në fund të muajit?
Ky libër i shkruar në vitet 2005 – 2006 analizon Biblën dhe Kuranin, duke dalluar në to qartë dorën dhe mendjen njerëzore. Analiza e Biblës tregon qartë gjuhën simbolike të saj dhe ato që quhen "kodet e fshehura" të saj.
Nga ajo për nxitur e shkriftuar disi fantazinë e tulatur ndër mjaft njerëz, si dhe nga ajo për të ndryshuar vazhdimisht leksikun e saj, gjë që Hajdegeri e kishte bërë me neologjizmat që ndërkalli në filozofinë e tij.
Për Tolstojin, Shopenhaueri ishte mendimtari më I madh i botës. Ky pohim, në vetvete bombastik, fiton akoma më shumë spikatje edhe për faktin se Tolstoji e gjykon Niçen, të konsideruar nga shumica si "superuesin" e Shopenhauerit, një ojnatar feuilletoniste.
Nё tё gjitha idetё e tij duket kuptimi qёndror qё nuk ёshtё tjetёr pёrveç se qёllimit pёr tё shmangur luftёn dhe nё pёrgjithёsi tё arrijё tё jetё i suksesshёm pa u nevojitur tё pёrleshet. Thotё se nё tё vёrtetё lufta sjell pasoja shkatёrruese dhe shumё mё tepёr luftrat shumёvjeçare.
Jo vetëm që kanë kontroll mbi jetëgjatësinë e tyre, por i bashkëngjisin çdo epokë ekzistencës së tyre. Nëse me fuqinë dhe madhështinë e mendjes arrijmë të kapërcejmë kufijtë e ngushtë të dobësisë njerëzore, e gjatë do të jetë koha për të jetuar”. Seneka i inkurajon lexuesit të jetojnë në të tashmen dhe të përshtaten me një jetë kuptimplotë – në harmoni me...
Karl Popperi e freskoi mendimin filozofik. Risia e ideve që hodhi në qarkullim ai është jashtë çdo dyshimi. Ato prekën çështje kardinale, prishën qetësinë e doktrinave hijerënda, që ushtronin një ndikim jo të vogël dhe me pasoja të dëmshme.
Pas botimit në shqip të "Teoria e shoqërisë" (Niklas Luhmann, Raffaele De Giorgi), ky libër sjell një vështrim depërtues mbi çështje të mëdha të së tashmes, vrojtime që copëzojnë domethënien e përgjithshme, duke shtruar një sërë pyetjesh: A është e mundur të përshkruhet kompleksiteti i shoqërisë moderne?
