Titulli: Mikrokozmose
Origjinali: Microcosmi
Gjinia: Publicistikë, shënime udhëtimi
Autori: Claudio Magris
Shqipëroi: Viola Adhami
Shtëpia botuese: Aleph
Viti: 2013
Fq. 288
Pesha: 0.374 kg
ISBN: 978-9928-4165-2-0
Mbi autorin
Claudio Magris, shkrimtar dhe gjermanist, një nga eseistët më të shquar bashkëkohorë dhe një nga studiuesit më gjenialë të letërsisë së Europës Qendrore, trashëgimtar i traditës së madhe kulturore triestine, lindi më 10 prill 1939 në Trieste. Bota e fëmijërisë dhe e adoleshencës së tij është pikërisht Trieste, qytet "kufiri" plurietnik dhe plurikulturor.
Përveçse me qytetin e lindjes, formimi i tij intelektual është i lidhur edhe me Torinon. Në fakt, Magris diplomohet në Torino në vitin 1962 për Gjuhë dhe Letërsi Gjermane me Lionello Vincenti – n. Mbasi kreu praktikën në Universitetin e Freiburg – ut, Magris u bë profesor i gjuhës dhe letërsisë gjermane në Universitetin e Torinos nga viti 1970 deri në 1978, më pas jep mësim në Universitetin e Triestes.
Ndër esetë dhe studimet kritike më të rëndësishme përmendim "Tre studi su Hoffmann" (1969), në vitet '70: "Lontano da dove, Joseph Roth e la tradizione ebraico – orientale" (1971), "Dietro le parole" (1978). Për të vazhduar me "Itaca e oltre" në vitin 1982. Dhe në vitin 1984 "L'annello di Clarisse" dhe romanin "Illuzioni su una sciabola".
Në vitin 1986, Magris boton kryeveprën e tij, romanin "Danubio" (fitues i çmimit Bagutta), një udhëtim sentimental në kohë dhe në hapësirë. Studiues i teatrit në gjuhën gjermane dhe përkthyes i pjesëve teatrore (të Buechner, Kleist, Ibsen, Scnitzler), mat forcat në zhanrin e dramës dhe në vitin 1988 boton "Stadelmann". Mbas romanit të shkurtër "Un altro mare" (1991) në vitin 1993 "Il conde", në vitin 1995 boton "Le voci".
Në vitin 1997, shkrimtari triestin fiton me romanin "Mikrokozmose" çmimin prestigjioz "Strega", ndërsa në vitin 1999 i kthehet eseistikës me "Utopia e disincanto", "Saggi". Romanin "La mostra" në vitin 2001. Në vitin 2005 del romani "Alla cieca" dhe para se të mbyllet viti përshkojmë sërish nën shoqërinë e autorit itineraret e librit "L'infinito viaggiare", një fletore e mrekullueshme udhëtimesh, rreshta të dendur boje dhe jete të jetuar.
Në vitin 2006, del romani "Lei dunque capirá". Në shumë ese, hyrje, parathënie, artikuj, sidomos tek "Corriere della Sera", Magris analizon letërsinë e shekullit tonë në mënyrë të veçantë atë të Europës Qendrore dhe Skandinavisë, si metaforë e krizës së qytetërimit modern.
Ndër intelektualët më të mëdhenj të shekullit të XX – të, ai ka aftësinë të kuptojë dhe interpretojë sistemet e mëdha historike, sociale dhe letrare duke i bërë të kuptueshme edhe për lexuesin me më pak përvojë. I vlerësuar me çmimet më të rëndësishme të kohës (ndër të tjera përmendim Çmimin Shtetëror Austriak për Letërsinë Europiane më 2004, Çmimin e Madh të Panairit të Leipzig – ut më 2001, Çmimin e Princit Asturias për Letërsinë më 2001, Çmimin Europian Jean Monnet më 2009, Urdhrin e Meritës të Republikës Federale të Gjermanisë etj).
Claudio Magris nominohet për Çmimin Nobel në Letërsi më 2007. Në vitin 2012, Mondadori boton "Opere", vëllimin e parë, një përmbledhje e veprave të plota të Magris deri në vitin 1995.
