Autoportret me teleskop, Besnik Mustafaj

Titulli: Autoportret me teleskop
Origjinali: Autoportret me teleskop
Gjinia: Roman
Autori: Besnik Mustafaj
Shtëpia botuese: Toena
Viti: 2013
Fq. 488
Pesha: 0.501 kg
ISBN: 978-99943-1-936-7

Fragment nga libri

Nuk do të mund ta shkruaja këtë paragraf qoftë edhe duke zgjedhur gjuhën më asnjanëse, duke i dhënë edhe personazhit një emër pa ngjashmëri në asnjë germë me emrin tim. Nuk do të arrija të çlirohesha nga mendimi se lexuesit do e dinin që aty isha unë vetë e jo ndonjë pjellë e mendjes së nxehur të shkrimtarit Besnik Mustafaj.

Kur them "unë vetë", kam parasysh politikanin Besnik Mustafaj, të cilin lexuesit e tregimit, në cilësinë e votuesve, e kishin parë në televizor e në takime elektorale me mijëra herë gjatë këtyre njëzetë vjetëve, të krekosur me kostum, këmishë të bardhë e kravatë. Dhe ashtu, të krekosur do të duhej të më shihnin edhe në vazhdim. Kisha përpara disa muaj, - deri ditën e parë të verës së ardhshme, kur kemi zgjedhjet - gjatë të cilëve daljet e mia në publik detyrimisht që do të shpeshtoheshin.

Unë do të kisha nevojë si asnjëherë më parë të rrezatoja besim në vete dhe seriozitet për të fituar edhe një mandat të ri parlamentar. Lexuesit e mi gjatë orëve të tyre të lira, do të paraqiteshin para meje nëpër mitingjet elektorale si qytetarë – votues.

Ama, veshja ime e krekosur nuk do i pengonte dot të më përfytyronin krejt lakuriq, i tjetërsuar nga dalldia, në fund të fundit ashtu si e kisha përshkruar unë veten. Mua do të më mbulonte turpi, do të më merrej goja e do të më mbulonin djersë të ftohta.

Djersë pa asgjë të ngjashme me çurgjet e djersëve të vala, që më kullonin edhe nga rrënjët e flokëve tek bëja dashuri me Ana B. dhe treteshin me djersët e saj po aq të vala, duke ngjizur pikërisht atë lëndën magjike, që i bënte trupat tanë ashtu të ndritshëm, pabesueshmërisht të përthyeshëm dhe ëmbëlsisht të rrëshqitshëm nën peshën e humbur të njëri – tjetrit.