Titulli: Poezi, 2016
Gjinia: Poezi
Autori: Arben Idrizi
Shtëpia botuese: Pika pa Sipërfaqe
Viti: 2017
Fq. 70
Pesha: 0.081 kg.
ISBN: 978-9928-185-50-1
Fragmente nga libri
XII.
Arkiloku
O Arkilok, përherë do të të përzënë
nga qyteti; prore do të jesh i tepërt
në mesin e tyre
dhe të ngjashmëve të tyre,
kudo mbi faqen e dheut.
Se nuk ka mendim,
te pasioni kafshëror i luftës.
Këtë e dije ti:
armët vetëm marrin jetë.
Edhe këtë duhet ta bëjnë
poetët: në mbrojtje të jetës,
kundër zotave të luftës.
Lavdia i takon ekzistencës
dhe dhembshuria është virtyti më i lartë!
04. 04. 2016
***
XIII.
Të urtët janë të prirë ta thonë
të renë dhe të vërtetën pa ceremoni.
Për këtë, shumë zemërim ngjallin
në folenë e injorancës, urrejtjes
dhe jo eksperiencës.
Po edhe njeriut të rëndomtë
i bën vaki, të paktën
një herë në jetën e tij, ta marrë,
befas dhe pa bujë,
si të ishte gjëja më e zakonshme,
një vendim ekstrem.
07. 04. 2016
***
XXX.
Kinea, dishepulli i Demostenit, e pyeti mençur
Pirron: «E pasi, o mbret, ta kemi marrë
Italinë, çfarë do të bëjmë?».
Për Plutarkun nuk është çështje pse një i urtë
vihet në shërbim të një vrasësi.
Po ka një gjë që këmbëngul të na e përcjell:
Pirro ishte aq i pashpirt sa për tekat e veta
mund të derdhte gjakun e mbarë njerëzimit
dhe në të njëjtën kohë aq naiv
sa të besonte se ishte krejt e natyrshme
që një i urtë t'i shërbente pa u ndier i poshtëruar
dhe pa e konsideruar krim vetë atë shërbim.
Vesi e dëshiron virtytin borxhliun më të madh.
Por, nëse – a është më virtyt?
4. 07. 2016
