Vaji i gurit: Roman i jetuar, Miranda Haxhia

Titulli: Vaji i Gurit : Roman i jetuar

Origjinali: Vaji i Gurit : Roman i jetuar

Gjinia: Roman

Autori: Miranda Haxhia

Shtëpia botuese: UET Press

Viti: 2021

Fq. 186

Pesha: 0.239 Kg

ISBN: 978-9928-320-64-3

Ky libër është në gjuhën shqipe

Mbi librin

Më arrestuan në stinën e pranverës, iku edhe vera. Ishte duke u gdhirë, e diel e atij tetori të vitit 1947. Nata më e shkurtër e asaj jete.

- Çohu!

-Ku do shkoj?

- Në dasmë!

E njoha gjuhën e tyre. E kuptova.

Çdo gjë përqark ishte e ftohtë. Muret, dyshemeja, ajri. Megjithatë, i doja, sepse merrja frymë dhe mendoja. Hapja sytë dhe kujtoja. Çmallesha me çfarë kishte mbetur në mendjen time pas muajve të ferrit. Ishte dhjetë tetori. Ditëlindja ime.

Do të dilja prej atij ferri, do të nisesha drejt shtëpisë sime, do të kapërceja oborrin, do të hapja portën e shtëpisë, Vera do të më përqafonte me dashuri, në dorë do të mbante një shishe Chianti, Nezin do ta kishte veshur me fustan mëndafshi, Vimin me fustankën me flutura të verdha që i hapnin flatrat kur ajo të vinte rrotull, Fejziun do ta kishte vënë në gjumë.

Do të hiqja çizmet, do të varja setrën, do të freskohesha. Vera do të kishte nxjerrë kostumin tim, këmishën e bardhë. Do të më luste me sy që të vishesha. Do të uleshim në tryezën e bukës. Do të më turbullonte Vera me fustanin e bukur që i derdhej në trup, do të ngrihesha të merrja kitarën, do të bënim gëzuar duke lozur me fjalët gjysmake të Vimkos, me seriozitetin e Nezit, me gjumin e Xikos, do të këndonim... do të ishim pak të lumtur...do të jetonim.

Sot është ditëlindja ime e fundit. Dhurata për mua: dënimi më vdekje.