Titulli: Pa mëri, publicistika e jetës sime
Origjinali: Pa mëri, publicistika e jetës sime
Gjinia: Autobiografi
Autori: Amik Kasoruho
Shtëpia botuese: Pegi
Viti: 2013
Fq. 464
Pesha: 0.44 kg
ISBN: 978-9928-162-60-1
Fragment nga libri
"Nesër e ke pushim, hë?"
Ishte zëri i gardianit, natën e ndërrimit të vitit 1949, kur hapi dritarezën dhe më zgjati tasin me çorbë. Nuk e mora vesh ç'desh të thoshte. Pastaj e pyeta: "Pushim? Pse pushim?" dhe ai, duke shprehur njëfarë habie, m'u gjegj: "Si pse? Nesër fillon Viti i Ri! Nuk punon njeri nesër."
U ktheva dhe u ula në dysheme. Nuk kisha ndier heshtje më të thellë dhe më të plotë. Nuk dëgjoheshin gërvima birucash të hapeshin e të mbylleshin, nuk dëgjoheshin hapa të rëndë këpucësh ushtarake nëpër korridor dhe, çuditërisht, nuk ndjeva shqetësimin e çdo dite: "Tani do të vijnë të më marrin!".
Hetuesia ishte bërë njëfarë trokitjeje e orës, sikur të rrëfente se kaloi një ditë, erdhi dita tjetër. Ndryshe nga çdo atmosferë feste, qelitë u mbështollën nga një qetësi e mbushur me kujtimet e secilit. Dikush kujtonte fëmijët, gruan, tokën, shtëpinë. Secili duhej të mbetej vetëm në botën e tij, së cilës kujtimet i jepnin përmasa të reja.
Ndërsa unë që sapo kisha mbushur 17 vjet, para një muaji, kisha shumë pak kujtime. Ëndrrat ishin vrarë ose, nëse ndonjëra rrëshqiste nga ndonjë cep i mendjes sime, dridhej në heshtje prej frikës.
