Një nga tregimet më të bukura të Mopasan, Zonjusha Perlë është shqipëruar nga dy kolosët e përkthimit, Halit Selfo dhe Vedat Kokona.

Georges Bataille mbetet një nga figurat më të shquara të letërsisë së shekullit të XX – të, aq shumë ai u përpoq nëpërmjet studimit kritik të ligjërimit të shkruar – i cili sipas tij nuk mund të jetë veçse prometean – të jetojë nën shkapërthyerjen e furishme të rregullave, eksperiencën e skajshme, dhe asaj që një njeri "di prej faktit të të qenit".

Titulli: Zhytësit e vegjëlOrigjinali: Zhytësit e vegjëlGjinia: NovelëAutori: Bardhyl XhamaShtëpia botuese: ExtraViti: 2007Fq. 96Pesha: 0.127 kgISBN: 978-99927-36-91-3

Novelat e këtij vëllimi tregojnë për jetën dhe aventurat e detarit anglez Çarls Marlou.

Seksualiteti, faktori gjinor dhe roli i tyre në përcaktimin e pozitës shoqërore të femrës që e ngacmoi autoren të shkruajë tregimin Virgjëresha shqiptare. Në një intervistë të dhënë kohët e fundit për revistën Queen's Quarterly, në 22 qershor 2005, ajo thotë: "Dikur shkrova një tregim rreth Shqipërisë, i cili më ka pëlqyer shumë."

Shkrimtari, historiani dhe ish – deputeti i parlamentit shqiptar, Uran Butka, publikon një tregim i shkurtër, të cilin e ka shkruar gjatë periudhës komuniste, kohë në të cilën literatura kundër linjës së Partisë konsiderohej akt tradhtie dhe dënohej.

Konstantin Paustovski (31 maj 1892 – 14 korrik 1968) është sipas një mendimi të përgjithshëm shkrimtari më lirik i letërsisë sovjetike. U lind në Moskë në familjen e një nëpunësi hekurudhe, që e merrte familjen me vete në zhvendosjet e tij të shpeshta.

Në këtë botim janë paraqitur të gjithë shkrimet e Migjenit: "Vargjet e lira", "Novelat e Qytetit të Veriut", shkrimet e tij të fundit në Itali dhe disa dokumente, letra dhe fotografi të shkrimtarit.

Kafshatë që s'kapërdihet asht, or vlla, mjerimi,kafshatë që të mbetë në fyt edhe të ze trishtimikur she ftyra të zbeta edhe sy të jeshiltaqë të shikojnë si hije dhe shtrijnë duert e mpita edhe ashtu të shtrime mbrapa teje mbesintë tanë jetën e vet derisa të vdesin.

Tema qendrore e të pesë novelave është ajo e identitetit, e kujtesës si dhe e fuqisë që ka gjuha për të ndryshuar përvojën e grave në një kohë kur vetë shoqëria austriake po përjetonte ndryshime të mëdha kulturore.