Titulli: Net të bardha
Origjinali: Belye noci
Gjinia: Roman
Autori: F. M. Dostojevski
Shqipëroi: Jorgji Doksani
Shtëpia botuese: Uegen
Viti: 2018
Fq. 92
Pesha: 0.270 kg.
ISBN: 978-9928-03-336-9
libër është në gjuhën shqip
Kategoritë: 1. Letërsia botërore 2. Letërsia ruse 3. Klasikët rusë 4. Fjodor Dostojevski 5. Jorgji Doksani
Mbi librin
Izabelës i pëlqen pa masë drita e farit midis oqeaneve, që ndriçon netët. Dhe adhuron mëngjeset rrëzëllitëse, me agun qumështor që zbardh aty më parë se gjetiu, thuajse ai far të ngrihet si qendra e botës. Ndaj dhe çdo ditë zbret brigjeve shkëmbore dhe tret vështrimin një çast mes blusë, ku dy oqeanet, ai austral dhe ai indian shtrihen si një qilim i pacak. Aty, në ishullin e largët e të ashpër, të banuar vetëm prej saj dhe të shoqit, Tomit, rojës së farit, Izabela kurrë s’ka ndier frikë. Është mësuar me heshtjet e gjata dhe rropamën shurdhuese të detit. Por, këtë mëngjes, një klithmë e mprehtë therëse si fluturim pulëbardhash, çan befas qetësinë e mëngjesit. Ajo klithmë, që fati e desh t’ua ndryshonte jetën përgjithnjë, është e qara e mekur e një vogëlusheje, e gjetur në kuvertën e një barke të përplasur pas shkëmbinjve nënujës, bashkë me kufomën e një të panjohuri.
Për Izabelën, vogëlushja pa emër është dhurata më e madhe që i ka bërë oqeani. Është bija që ka dëshiruar ngaherë, dhe do të jetë e saja. Askush s’do ta marrë vesh, mjaft që të thyejë një rregull. Mjafton që Tomi të mos lajmërojë autoritetet për mbytjen e anijes, kështu që askush nuk do të vijë kurrë ta kërkojë. Shumë shpejt ajo krijesë plot gjallëri dhe ngaherë e etur për përkujdesje, bëhet drita e jetës së tyre. Vetëm se çdo dritë krijon hije. Dhe ajo hije fsheh një sekret të rëndë si gur mulliri, më i zymtë se çdo rrymë dhe stuhi që Tomi ka ndriçuar ndonjëherë me farin e vet. Sepse në stere, mes njerëzish, është një grua që ende shpreson. Një grua e pezmatuar, por e vendosur. Kjo është një histori që zbulon çka është e drejtë dhe çka është e gabuar dhe se si shpesh këto duken e njëjta gjë. Ky është romani i një nëne, i një ati dhe bijës së tyre të fshehtë. Kjo është pika ku puqet dashuria dhe faji, për të mos u ndarë kurrë më.
Mbi autorin
Fjodor Dostojevski (1821-1881) konsiderohet si mendja më e fortë që ka prodhuar letërsi ndonjëherë, gjeniu që prodhoi disa nga kryeveprat më jetëgjata të letërsisë, të cilat, me gjasa, do të vijojnë të lexohen edhe pas shumë dhe shumë shekujve. Ai pati një jetë po aq të ngatërruar sa edhe vepra monumentale që krijoi. U dënua si pjesëmarrës në një komplot kundër carit, u internua pasi përjetoi një ekzekutim fals, u arratis për në Evropë për t'i shpëtuar borxhlinjve për shkak të telasheve ku kishte rënë nga vesi i bixhozit dhe vdiq në Rusi pas disa viteve në të cilat, shkrimet e tij politike u bënë të zymta, ksenofobe dhe rusomadhe.
