Vepra e plotë, Eskili

“Tesi i D’Erbervilëve” është libri më i vlerësuar dhe më i famshëm i shkrimtarit anglez Tomas Hardi.

Kajin e mbërtheu një shqetësim, papritmas ndjeu se teksa qëndronte ulur këtu, gjysmë – indiferent, minutat dhe sekondat e jetës së tij iknin pa kthim, ndërkohë diku mes tyre rridhte e heshtur rrëkeja e Kohës, enigmatike dhe e frikshme në rrëshqitjen e saj të pandalshme të tejdukshme, si rrjedha e pamëshirshme e gjakut nga plaga.

Në këtë vëllim janë paraqitur tri drama të Shekspirit: "Timoni nga Athina", "Simbelini" dhe "Masë për masë".

Shkrimi i librave kërkon jo vetëm rehati e qetësi – e këtë të fundit nuk arrin ta kesh dot në një shtëpi që banohet nga anëtarë të klasës punëtore – por të nevojitet edhe paqe shpirtërore. Por, puna është se ti nuk mund të rregullosh gjithçka, dhe nuk mund ta urdhërosh shpirtin e shpresës nëpërmes të cilit arrihet të krijohet gjithçmos, me atë renë e ligë...

TitulliVdekja e Ivan IliçNovelaAutoriLeon N. TolstoiPërktheuJorgji DoksaniShtëpia botueseABC, 2007Klasikëtf. 112Pesha: 0.13 Kg.

Shënime nga bodrumi u botua për herë të parë në 1864 në stinën më të errët të karrierës së Dostojevskit. Ndër të parat romane të autorit, është si doracak i krejt filozofisë së tij dhe njëherësh vepra që u priu romaneve të mëdha të mëvonshme, si Idioti, Krim e ndëshkim e Vëllezërit Karamazov.

Në korrikun e 1885-s, Sherlok Holmsi dhe Dr. Uatsoni marrin një letër nga Arsen Lupeni, i cili kërcënon se do të vjedhë pesë thesaret më të çmuara të Anglisë, vetëm për te dëshmuar “kotësinë” e anglezëve.

Në këtë botim janë paraqitur dy novela: Puthja dhe Një vizitë te miqtë.

Heroi kryesor i romanit është Eugjen Rugoni, Ministër i Punëve të Brendshme i Napoleonit lll, një nga njerëzit më aktivë të epokës, të cilën Zolai e ka quajtur me të drejtë: "epokë absurde e marrëzisë dhe e turpit". Romani zbulon makineritë e fshehta politike të së ashtuquajturës "Perandori autoritare".

Megjithë përthyerjet që pëson gjatë përkthimeve ( dhe natyrisht çdo përpjekje për t'i konvertuar dredhitë idiosinkratike të Joyce – it nuk shkojnë larg) Uliksi ka patur në letërsi një efekt që s'mund të krahasohet.