"Historia e gruas së fotografit” është emri me të cilin e njohin të gjithë, ato pak herë që e përdorin, por, në të vërtetë, ajo është edhe historia e vetë fotografit, ose më saktë, është historia e teorisë së tij mbi rëndësinë e gjërave të vogla.
Përrallat e treguara nga Mitrush Kuteli përbëjnë pjesën më të rëndësishme të letërsisë shqiptare, një frymëzim për një numër të madh veprash të tjera letrare që pasuan përgjatë dekadave. Tregime të Moçme Shqiptare përbën një klasik të të gjitha kohërave.
Për shumë vite me radhë Enver Hoxha i imponoi historisë versionin e tij. Ai rezulton i paturpshëm për t'i transformuar ngjarjet, për t'i fshirë ose zhdukur personazhet dhe për të ngritur në histori një protagonist të vetëm: atë vetë.
Duke lexuar "Prillin e thyer" kuptohet lehtësisht përse dhe me çfarë force Ismail Kadare është pasionuar për tragjedinë dhe për dy përfaqësuesit më të shquar të saj, Shekspirin dhe Eskilin. "Miku, besa dhe gjakmarrja janë rrotat e mekanizmit të tragjedisë antike, dhe të futesh në mekanizmin e tyre është të shikosh mundësinë e tragjedisë."
Ç'figurë të shëmtuar prej miu gjirizi të fëlliqur bëri im kushëri Çarku në festën e konteshës Snobikiatis! Kroi hundët me putra, kroi veshët me gishtin e vogël... dhe të gjithë u tallën me të! Por nuk është e vështirë të bëhesh një miush fisnik: mjafton t'i hedhësh një sy udhëzuesit fort zbavitës të Sjelljes Sqimatare!
Të dashur miq brejtës, këtu në Miushëri, në Ishullin e Miushëve, librat e mi janë bestseller! Po si kështu, nuk i njihkeni? Janë histori gazmore, më të buta se mocarela, më të shijshme se gruvieri, më ndjellëse se gorgonxola... histori për t'u pirë në kupë... Fjala e nderit e Jeronim Stiltonit!
Ah, ç'pushime të tmerrshme në Detet e Jugut! Në fillim, një udhëtim me gjak të ngrirë në avion, pastaj mbytja e anijes dhe dalja në një ishull të shkretë, ku natën dëgjoheshin zhurma të çuditshme. Ndoshta është fantazma e Piratit Putërargjendi, në bordin e galerës së tij misterioze...
Të dashur miq brejtës, këtu në Miushëri, në Ishullin e Miushëve, librat e mi janë bestseller! Po si kështu, nuk i njihkeni? Janë histori gazmore, më të buta se mocarela, më të shijshme se gruvieri, më ndjellëse se gorgonxola... histori për t'u pirë në kupë... Fjala e nderit e Jeronim Stiltonit!
Po nisem për në Egjipt, ku do t'i bie përmes shkretëtirës, i hipur në deve, dhe do të eksploroj piramidën e Keopsit... Këtu mes mumieve, sarkofagëve dhe hieroglifëve do të zbuloj sekretin e një shkencëtari që ka ndërtuar një piramidë ngjyrë djathi, tejet misterioze!
Ciutt! Një miush misterioz vetëm me një sy ka ndërmend të shkatërrojë Jehonën e Brejtësit... Unë do ta shpëtoj duke marrë pjesë në një emision – horror me pyetje – përgjigje ku rrezikon të humbasësh bishtin! Më në fund do ta zbuloj kush është miushi misterioz falë legjendarit Miugon... Ciutt!
Ditët e miakalojnë si re t'hutueme nën qiellin tand...Nji ditë, prej teje ka me ardhë ai shika me m'lagë, ndoshta me m'mbytë,e ti ke me i pa retë e miaqysh ikin kokuluna për askundndoshta ke me u mallu e me kujtu sa fort t'kam dashtëe sa pak jam rujtë prej dashnisë teme...
Kush ka frikë nga fantazmat? Unë! Sidomos kur është fjala për fantazma maçokësh që vërtiten në një kështjellë të rrënuar në Pyllin e Errët... por mes mumjeve, shtrigave, lakuriqëve të natës dhe vampirëve, më në fund, do të arrij të zbuloj të fshehtën e kështjellës!
Kur mora atë dreq letre, u plandosa në karrige nga habia! Im ungj Smilordi, miushi më koprrac i tërë Miushërisë, më ftonte në kështjellë për martesën e djalit të tij, Virgultit, me Gjirizka Qelbës – Kutërbimin...
Në një anije turistike, në Detet e Jugut, takova Miushina Miushëmblën që ra në dashuria me mua... dhe donte të martohej se s'bën me mua! U përpoqa dëshpërimisht t'i shpëtoja dhe përfundova gjysmë i mbytur në një ishull të shkretë. Më ngectë kaçkavalli në fyt, ç'aventura të jashtëzakonshme kam kaluar... Ah, dashuria!
"Koha e ngrirë" është një roman për kujtimet, për mënyrën e trajtimit të frikës, të përdorimit të harresës. Për këtë libër kaq aktual dhe politik, Anna Kim – i gjen një gjuhë të brishtë, pothuajse lirike, e cila lejon tone të ndërmjetme dhe të zgjon shumë më tepër nga sa emërton.
Që kur kam punësuar bashkëpunëtoren time të re, Pinki Pikun, ç'nuk më ka ndodhur. Një herë, madje, më detyroi ta kaloj Vitin e Ri në Polin e Veriut, majë një ajsbergu, pa një copë djathë për të ngrënë, duke kërcyer tango për orë të tëra...
