"Historia e gruas së fotografit” është emri me të cilin e njohin të gjithë, ato pak herë që e përdorin, por, në të vërtetë, ajo është edhe historia e vetë fotografit, ose më saktë, është historia e teorisë së tij mbi rëndësinë e gjërave të vogla.
Përrallat e treguara nga Mitrush Kuteli përbëjnë pjesën më të rëndësishme të letërsisë shqiptare, një frymëzim për një numër të madh veprash të tjera letrare që pasuan përgjatë dekadave. Tregime të Moçme Shqiptare përbën një klasik të të gjitha kohërave.
Për shumë vite me radhë Enver Hoxha i imponoi historisë versionin e tij. Ai rezulton i paturpshëm për t'i transformuar ngjarjet, për t'i fshirë ose zhdukur personazhet dhe për të ngritur në histori një protagonist të vetëm: atë vetë.
Duke lexuar "Prillin e thyer" kuptohet lehtësisht përse dhe me çfarë force Ismail Kadare është pasionuar për tragjedinë dhe për dy përfaqësuesit më të shquar të saj, Shekspirin dhe Eskilin. "Miku, besa dhe gjakmarrja janë rrotat e mekanizmit të tragjedisë antike, dhe të futesh në mekanizmin e tyre është të shikosh mundësinë e tragjedisë."
TitulliGjenerali Kallugin: të eleminohetbota me sytë e KGB-sëAutoriEugjen StriginPërktheu nga origjinaliNikolla SudarShtëpia botuese55, korrik 2008f. 372Pesha: 0.61 kg. Mbi LibrinApatia e krekrëve të BRSS-s dhe lufta pa ide për k
TitulliGjenerali Kallugin: të eleminohetbota me sytë e KGB-sëAutoriEugjen StriginPërktheu nga origjinaliNikolla SudarShtëpia botuese55, korrik 2008f. 372Pesha: 0.61 kg. Mbi LibrinApatia e krekrëve të BRSS-s dhe lufta pa ide për kolltuk ishin tipare karakteristike të periudhës sovjetike. Kapot shpërblenin shoku-shokun me medalje dhe privilegje, kurse paaftësinë për të drejtuar e mbulonin me mashtrime. Në mbarë vendin ishte krijuar aristokracia komuniste. Përballja personale e Boris Jelcinit me Mihail Gorbaçovin në luftën e brendshme politike, krijoi humnerën e hipokrizisë, të mashtrimit dhe të gënjeshtrës bizantine.Por pakënaqësia e pavetëdijshme popullore po rritej dhe në rrethana të volitshme ajo do të shpërthente. Turbullirat pak nga pak përfshinë tërë vendin, duke krijuar kështu një kërcënim të plotë dhe të pamëshirshëm e, duke shkurorëzuar mitin, gjoja të pathyeshmërisë së kështjellës së socializmit triumfues. KGB-ja, që përfaqësonte shërbimin sekret më të fuqishëm në botë, u tregua e paaftë për mbrojtjen e supershtetit, i cili nga fillimi i viteve 90` pushoin së ekzistuari. Nga tempi dhe përmasat, shkatërrimi i BRSS-s nuk njeh precedentë në historinë botërore....Në letrën e datës 20 mars 2000, dërguar Putinit, ish-gjenerali i KGB-së, Oleg Kallugini, shkruante:“...Në dhjetor të vitit të kaluar (1999), ju rivendosët në murin e Lubjankës pllakën përkujtimore kushtuar Juri Andropovit, pasuesit shpirtëror të “princit të revolucionit të tetorit”, Feliks Xherxhinskit, i cili ka simbolizuar despotizmin komunist...Në ndërgjegjie ju mbani pasojat e raprezaljeve më të përgjakshme kundër popullit tuaj. Nën maskën e luftës kundër terrorizmit, keni zhdukur me mijëra pleq, gra e fëmijë të pafajshëm. Ju i shpallët çeçenët organizatorë të akteve terroriste në Moskë dhe Volgodonsk, pa paraqitur deri më sot asnjë dëshmi të pjesëmarrjes së tyre në këto krime.Në këtë situatë, isha i detyruar të kërkoja azil politik në botën e lirë, duke shpresuar se si i arratisur politik, do të isha në gjendje të jetoja jashtë kufijve të Rusisë, me ndjenjën e dinjitetit dhe sigurisë.”...Por nën flamurin e luftës “për demokraci” dhe transformimin e Rusisë e të shërbimeve të saj sekrete, gjeneral Kallugini u dorëzoi amerikanëve gjithçka mundi duke i bërë një dëm të pandreqshëm Rusisë. Me ndjenjën e përmbushjes së detyrimit ndaj CIA-s, ai braktisi shtëpinë e tij të vërtetë për SHBA-në.Më 26 qershor 2002, Gjykata e qytetit të Moskës e cilësoi Oleg Danilloviç Kluginin fajtor dhe e dënoi (në mungesë) më 15 vjet privim lirie, në izolim të rreptë. Kalluginit gjithashtu iu mohuan titujt, gradat dhe pensioni.
Hannah Arendt (Hana Arend) shkon në Jeruzalem si e dërguar e "New Yorker". Merr pjesë në debatin e zhvilluar në sallën e gjyqit dhe në artikujt që do të shkruajë për gazetën do të nxjerrë në pah dhe do të studiojë imtësisht problemet morale, politike dhe juridike që qëndrojnë pas çështjes Ajhman. Prej këtej lind një libër polemizues
Midis hoxhallarëve të përndjekur nga pushtuesit, nga fanatikët dhe komunizmi për idetë, pikëpamjet dhe veprimtarinë e tyre është dhe Hafiz Ali Korça. i rritur në një mjedis patriotik, fetar e kulturor Korçar të pastër, ai u brumos me bindje dhe parime bazë, që e ngriten lart emrin e tij.
Parimi bazë ka qenë dhe mbetet përcjellja e te vërtetave siç njihen aktualisht, bazuar mbi nivelin e të dhënave që kemi deri në këto momente, si në shkrimet profesionale, ashtu edhe në ato për publikun e gjerë.
How did we get to this point? How are the wealthiest 1% influencing the lives of the other 99%? How can we separate money from politics? What would a genuinely democratic election look like? How can we redefine basic concepts like 'growth' to increase equality and quality of life for all?
Shteti është një pasqyrë besnike e të gjithë lëvizjes së jetës, pasi tek ai çdo gjë njerëzore gjen, nëse jo qendrën dhe origjinën, së paku një kontakt të ndërsjellë dhe mbështetjën më të fuqishme sociale.
Nuk është e pamundur që edhe nacionalizmi të pësojë rënie dora-dorës me rënien e shtetit-komb, pa të cilin të qenët anglez, irlandez, hebre, apo një përzierje e të gjitha këtyre, është vetëm një nga mënyrat e shumta me të cilat, sipas rastit, njerëzit përcaktojnë identitetin e vet.
Titulli: Zeta dhe Dinastia e BalshajveAutori: Giuseppe GelcichInteligenda, Kolanë e drejtuar nga Aurel PlasariPërktheu nga origjinali: Laura LekaShtëpia botuese 55Tiranë, 2009f. 368Pesha: 0.47 kgISBN: 99943-56-33-x
Ai arrin me mjeshtëri të hedhë dritë, si mbi aferat financiare të huave shtetërore dhe të administrimit të pasurive ashtu dhe mbi ndërlidhjet familjare dhe kontaktet me politikanët dhe monarkët e kohës së tyre – një kronikë familjare unike, që në të njëjtën kohë tregon se si pasuria mund të ndikojë drejtpërsëdrejti në politikë.
Libri “Mësimet e historisë”, një studim përmbledhës i kulturës dhe qytetërimit të njerëzimit, është produkt i punës kërkimore të një jete të tërë nga historianët Will dhe Ariel Durant.
Këta fantomatë të një gjuhe primordiale, gjithsesi të pranishëm edhe tjetërkund, janë padyshim edhe më të sikletshëm në territoret shpërthyese të Ballkanit, ku rrezikojnë të shndërrohen një ditë në armë ideologjike të preferuara për nacionalistët e rinj.
Marcus Tullius Cicero, lindi më 3 janar të vitit 106 p.e.s dhe vdiq më 7 dhjetor të vitit 43 p.e.s. Ishte historian, filozof, politikan, orator dhe teoricien i Romës antike i lindur pranë Arpinos. Studioi në Romë për drejtësi dhe retorikë. Njohuritë e tij në artin e oratorisë dhe të filozofisë i plotësoi veçanërisht pas një udhëtimi që kishte bërë në...
Edwin E. Jacques, historian e studiues amerikan, i kaloi vetëdijshëm kufijtë e një misionari të thjeshtë protestant, pa e hequr nga mendja pozitën e tij. Studimi i bërë islamizimit të Shqipërisë nuk kishte vetëm konture historike; brenda kontureve fetare të trajtesës ai përdori fjalë ligështuese për terrenin ku ngjau islamizimi.