"Historia e gruas së fotografit” është emri me të cilin e njohin të gjithë, ato pak herë që e përdorin, por, në të vërtetë, ajo është edhe historia e vetë fotografit, ose më saktë, është historia e teorisë së tij mbi rëndësinë e gjërave të vogla.
Përrallat e treguara nga Mitrush Kuteli përbëjnë pjesën më të rëndësishme të letërsisë shqiptare, një frymëzim për një numër të madh veprash të tjera letrare që pasuan përgjatë dekadave. Tregime të Moçme Shqiptare përbën një klasik të të gjitha kohërave.
Për shumë vite me radhë Enver Hoxha i imponoi historisë versionin e tij. Ai rezulton i paturpshëm për t'i transformuar ngjarjet, për t'i fshirë ose zhdukur personazhet dhe për të ngritur në histori një protagonist të vetëm: atë vetë.
Duke lexuar "Prillin e thyer" kuptohet lehtësisht përse dhe me çfarë force Ismail Kadare është pasionuar për tragjedinë dhe për dy përfaqësuesit më të shquar të saj, Shekspirin dhe Eskilin. "Miku, besa dhe gjakmarrja janë rrotat e mekanizmit të tragjedisë antike, dhe të futesh në mekanizmin e tyre është të shikosh mundësinë e tragjedisë."
TitulliKujtimet e një gazetariAutoriDr. Zoi XoxaShtëpia botuese55, 2007F. 314Pesha: 0.49 Kg.Mbi librin Në fillim të "Kujtimeve të një gazetari", autori shkruan: "Sot jam 65 vjeç dhe, po e lashë p&
TitulliKujtimet e një gazetariAutoriDr. Zoi XoxaShtëpia botuese55, 2007F. 314Pesha: 0.49 Kg.Mbi librin Në fillim të "Kujtimeve të një gazetari", autori shkruan: "Sot jam 65 vjeç dhe, po e lashë për më vonë, ose nuk do të jem në gjendje fizike dhe mendore, ose nuk do të jem fare në këtë botë". Ndërsa në hyrjen e librit Kostaq Xoxa nënvizon se "Zoi ishte liberal". "Me mua fliste hapur,dhe interpretimin e vërtetë të ngjarjeve e kam përmbledhur në një mori skedash 'deshifrimi'. Si të thuash, Kujtimet janë shkruar me gjuhën e Ezopit. Është pak: janë shkruar në kod". Ky libër e pati fillesën në vitin 1967: Gjashtëmbëdhjetë vite më parë (në shkurtin e vitit 1951), ndodhi ngjarja tragjike e ekzekutimit pa gjyq (ose me një gjyq 'përligjës' të mëpasëm, pas ekzekutimeve), të 22 intelektualëve të pafajshëm: një masakër, si pasojë e asaj që u quajt "Bomba në ambasadën sovjetike", me mjaft pika misteri, të pazbardhura ende deri sot."Zoi Xoxa ndodhej në Kavajë dhe u arrestua atje për ta bërë hetuesinë në Durrës", vijon Xoxa. Ngjarja e kësaj masakre në Tiranë, në vorbullën e së cilës u përfshinë persona që s'kishin të bënin aspak me 'Bombën', tronditi jo vetëm opinionin publik shqiptar.Gjatë diktaturës……nuk shkroi asnjë rresht në organet e shtypit. Në këtë kohë punoi për një kohë thuajse 20-vjeçare për një Fjalor frazeologjik dygjuhësh, të cilin studiuesi Jup Kastrati e ka përcaktuar, në një revistë gjuhësore, si fjalorin më të madh të këtij lloji në Shqipëri. Ka lënë si dorëshkrim edhe një Fjalor të vogël të gjuhës arbëreshe. Disa përkthime librash të A. Manxonit, të V.Durantit, të V. Hygoit ruhen në arkivin e familjes. Ka bashkëpunuar me përkthyes të talentuar për bashkëpunim, në përkthime (natyrisht pa emrin e tij) të disa librave të Zh. Vernit, për biografinë e Volterit, për përkthime skenarësh të operave. Disa libra letrarë ia ka dhënë ndonjë plagjiari, profan në letërsi, por që ka marrë, megjithatë, tituj honorifikë në atë kohë të mbrapshtë. Familja ruan një "Ditar", në dorëshkrim.Në shkurt të vitit 1951, u arrestua në Kavajë, ku ishte shpërngulur nga Tirana. Kjo ndodhi me rastin e së ashtuquajturës "bombë në ambasadën Sovjetike". U lirua si i pafajshëm, pas 9 muaj hetimesh. Pavarësisht se "i pafajshëm", bëri disa kohë në kampin e Bedenit (Kavajë), në sajë të një "mobilizimi" vendor, kur ishte me banim në Fier. Vdiq në qershor të vitit 1987.
Me këtë titull, 82-vjeçari Duro Shehu ka hedhur në treg librin, një botim mbi figurën e ish-kryeministrit të epokës komuniste Mehmet Shehut. Rrëfim, i cili jo vetëm vjen nga pena e vëllait të Shehut, por një përmbledhje me fakte dhe dokumente që shtrojnë shumë pyetje, një prej të cilave vazhdon të mbetet "U vra apo e vranë?".
Një liber ku ndërthuren kujtimet e një personi i cili ka njohur drejtpërdrejtë ose indirekt protagonistët e kohës, me analizën dhe kritikën historiografike. Intelektual është ai që guxon dhe Xhemal Kusi ka guxuar të thotë të vërtetën pas dy burgimesh dhe në një gjendje të vështirë shëndetësore, ekonomike dhe familjare.
Ditaret e Shuk Gurakuqit mbase nuk janë histori në kuptimin e një doracaku orientues, ama kanë një vlerë historike të pamohueshme, pasi autori i tyre ka fiksuar en détail skena të jetës së përditshme të Shkodrës së para një shekulli. "Ashtu si Mnemosine (kujtesa) i paraprin Klios, muzës së historisë, edhe këto ditare i shërbejnë historishkrimit dhe...
Kur është esëll, babai karizmatik dhe brilant i Xhanetës, u kushton shumë kohë fëmijëve dhe madje u mëson atyre fizikën, gjeologjinë dhe se si t’i bëjnë ballë jetës pa iu trembur syri. Ama kur është i dehur, ai kthehet në një mashtrues dhe shkatërrimtar.
Nga “kreu i klasës punëtore”, siç e përkufizoi Toliati më 1927-ën, D'Orsi tregon përpjekjet në rritje të Gramshit për të kapërcyer kufizimet e ngurta të “gardhit të marksizëm-leninizmit”, në emër të mendimit kritik dhe antidogmatik, pa e harruar kurrë objektivin që do ta shoqërojë deri në ditën e fundit: çlirimin e proletariatit nga zinxhirët e tij.
Më tepër se gjysma e parashikimeve të profetit të madh francez Mishel Nostradamusi tashmë janë bërë realitet: ndodhën revolucionet Franceze e në Rusi, përfunduan dy luftëra botërore, lufta në Afganistan, shpërthen epidemia e SIDA-s, u hodhën bomba atomike mbi Hiroshimë, u vra Xhon Kenedi.
Tridhjetë e nëntë personazhe të rëndësishme të historisë moderne shqiptare, të cilët autori ka pasur fatin t’i takojë dhe t’i intervistojë në shumë raste.
Kur ishte vetëm një vajzë e vogël, e gjithë bota e Michelle Robinson-it ishte e mbyllur brenda Anës Jugore të Çikagos, aty ku ajo dhe i vëllai, Craig-u, ndanin së bashku një dhomëz në apartamentin e vogël të familjes dhe luanin ekakusheka në park.
E pritur fillimisht me mosbesim dhe përçmim, kjo biografi bestselling, është kthyer tashmë në një letërsi klasike unike, jo thjesht për shkak të përmbajtjes së bujshme, por edhe për arsye të përfshirjes personale të Dianës në procesin e publikimit.
“Një çështje vdekjeje dhe jete” tregon sesi Merilin dhe Irvin Jalomi i hynë një rruge të mundimshme dhe plot vuajtje: Merilini për të pasur një vdekje të lehtë, Irvini për t’ia dalë të jetojë pa të.
Ndryshe qëndrojnë punët në rastin e kujtimeve të At Zef Pllumit, këtij famullitari të thjeshtë të aksh famullie, i cili nuk pretendon as të "dëshmojë për historinë", as të rrëfejë heroizma revolucionesh me "na ishte një herë" e as të trillojë "vegime e mirazhe" të ndonjë Shqipërie joekzistuese...
Nga ora 13:00-15:00 pata një bisedë kokë më kokë me F. Nanon, në të cilën shtrova tri shqetësime që më mundojnë prej kohësh, aq sa kam menduar edhe të jap dorëheqje nga posti që kam në Parti si zëvendës i Kryetarit.
"Besoj se Shqiperia do te jete me te vertet e lire, vetem athere kur shqiptaret do te kene mundesi te lexojne, te studjojne dhe vlersojne veprat e shkrimtareve te tille te medhej si Arshi Pipa."
"Ditarët shqiptarë", është i pajisur me shënime të shkurtra për mjaft personalitete shqiptare, në vitet kur ai vizitoi Shqipërinë.Ai ka folur mjaft edhe për personalitete të tilla, që kanë luajtur një rol të rëndësishëm në vend, sidomos pas shpalljes së pavarësisë.
René Peter është njohur që në fëmijëri me Marcel Proustin, duke qenë se baballarët e tyre i përkisnin elitës së mjekëve. Me vonë ata humbën kontaktet, përreth dhjetë vjet, kur pas suksesit të shfaqjes "Chiffon" të Peter, më 1904, Proust i rivendosi kontaktet me të përmes Reynaldo Hahn.
TitulliKujtimet e një gazetariAutoriDr. Zoi XoxaShtëpia botuese55, 2007F. 314Pesha: 0.49 Kg.Mbi librin Në fillim të "Kujtimeve të një gazetari", autori shkruan: "Sot jam 65 vjeç dhe, po e lashë p&
