Ky libër është një ftesë për të rilexuar Kantin, Klauseviçin, Marksin, Engelsin dhe Tolstoin bazuar në faktin se, në atë kohë, secili prej tyre kontribuoi me këndvështrimin e vet për të zhvilluar një sistem kritik ndaj paqes dhe luftës. Autori i pasuron këto lexime me qasje të reja, që lejojnë ripërpunimin e tezave të filozofëve të lartpërmendur.

Përbërja e veprës është e vështirë për t’u përcaktuar. Pas një hyrjeje që i thur lavde menjëherë kohës së lirë (I, 1-3), e pastaj ia jep fjalën Serenusit i cili tronditet që po e sheh mjeshtrin e vet “duke u dorëzuar” (I, 4-5), vjen divisio (II), ku Seneka pohon se nuk po i tradhton aspak stoikët dhe paraqet “dy palët”: nga njëra anë, do të vërtetojë se...

Në sytë e autorit, e mbase me të drejtë, askush nuk i përngjan terroristit më shumë sesa njeriu i zakonshëm.

“Një analizë në kohën e duhur e mënyrave të dëmshme, në të cilat ne të gjithë jemi bashkëfajtorë për heshtjen e grave dhe duhet të kërkohet të lexohet nga çdokush vijon të besojë se barazia gjinore është një problem i së shkuarës.” Samantha Fu, LSE Review of Books

Çdo tematikë është krijuar me kujdes dhe thellësi. Ne i njohim ato dhe shohim qasjet e ndryshme ndaj urgjencës: hutimi, vendimi, hezitimet, humbja e vetes për dashuri.