Të gjallë dhe të vdekur, Ilirian Zhupa

Manjola Brahaj është një njohëse e shkëlqyeshme e letërsisë së traditës dhe në përgjithësi, një shijuese nazike e letërsisë botërore.

Nga dashuria që kam për tymund të të shquaj edhe në mjegull.Nga dashuria u ktheva sy,i urtë, xhind, bohem, i rregullt.

Sikur të kishim pritur edhe pakNdoshta?Sikur të mos kishim pasur kaq guximNdoshta?Sikur të mos e pranonim distancën si konceptNdoshta ti tani?Nuk do të dalloje atë që rri pranë teje

Sapo kishte ngjitur shkallën e fundit, kur këmbët i ngecën në vend. Përpara tij, mu në hyrje të urës, qëndronte një tabelë e madhe: "Ndalohen të huajt!". Një herë deshi ta shpërfillte atë urdhër të kobshëm.

Kam kohë që i trokas shkëmbit,Por ai hesht!Qëndron madhështor në shurdhërinë e tij.Vazhdoj të trokas pa u lodhur.

Rrota makine teksa shkojë tutje, tëhu dy sy, që i shoqërojnëDy vija drejtëzash, tek priten larg, e puqen fjollë mbi një vizëTej horizontit udhëdrejtë që diku bën kurriz mandej pak bark

 Kjo metodë zbatohet këtu në shtatëmbëdhjetë poezi të botuara në përmbledhje, revista apo internet në dhjetëvjeçarin e fundit nga poetë të lindur në vitet shtatëdhjetë. Por lexuesi, me ndihmën e këtij doracaku, mund ta zbatojë lehtësisht në poezitë e përzgjedhura vetë. Ky lloj leximi është si filli i Arianës që të çon tek poezia e mirë, sepse vetëm poezia...

Nuk mundem të them se si kaq thjeshtKujtimet krejt po më braktisin,Pasi ndryshon nga kur fundvjeshtësE gjera gjethe braktis lisin.

"17-rroksha" është një libër që sjell një risi poetike në shqip. Të gjitha poemat kanë vetëm 17-rrokje, por që mjaftojnë për të pikturuar në vargje çdo hapësirë të realitetit që na rrethon.

E gjithë lënda poetike, por edhe shkrimet e tjera janë marrë nga botimet e para, më të hershmet, duke ruajtur origjinalitetin e tyre dhe, aty ku është parë e nevojshme. është bërë edhe shpjegimi i fjalëve e shprehjeve me përdorim më të rrallë.