Bukuroshet e fjetura, Jasunari Kavabata

TitulliBukuroshet e fjeturaAutoriJasunari KavabataPërktheuLili BareShtëpia botueseABC, 2007 Mbi novelën Bukuroshet e fjetura” dhe tregimet e tjera të këtij koleksioni, trajtojnë temën e idolizimit të virgjërisë, degradimin, fetishimin e trupit etj. Pjesa më e bukur është përshkrimi që Kavabata i bën anatomisë femërore të bukurosheve të fjetura, si dhe këndvështrimi që i jep një të moshuari që e ndjen se është i moshuar, por mjaftueshmërisht i ri për të hyrë në një vend të tillë. Mos prisni surpriza. Më e mira është që të shijoni përshkrimet e autorit. Mbi autorin Jasunari Kavabata, (Yasunari Kawabata), është një shkrimtar i shquar Japonez që fitoi çmimin Nobel në letërsi për prezantimin e mendjes Japoneze në novelat e tij. Lindi në Osaka në 11 qershor 1899 në një familje të kulturuar. I ati ishte mjek, por vdiq kur Kavabata ishte vetëm 3 vjeç. Një vit më vonë, i vdiq edhe e ëma ndërsa në 1914, i vdiq gjyshi. Vetëm një vit më parë, pati humbur gjyshen. Kavabata ra kështu në mënyrë të vazhduar në përballjen me vdekjen e njerëzve të vet dhe kjo eksperiencë la gjurmë të thella te vepra e tij, e cila shpesh trajton problemin e vdekjes apo vetminë e jetës. Te Ditari i një 16-vjeçari, vepër e realizuar pak kohë para se të humbte gjyshin por që u botua më 1925, Kavabata paraqet emocionet e veta nga pikëllimet që i ndodhën.Pas vdekjes së gjyshit, Kavabata u mor nën përkujdesjen e familjes së të ëmës. Gjatë shkollës fillore, u inspirua të bëhej piktor. Pavarësisht se nuk u bë, ruajti interesin për artin përgjatë të gjithë jetës së tij. Vendosi të bëhej shkrimtar ndërsa kryente shkollën e lartë në Tokio. Karriera e tij në letërsi fillon në këtë kohë, kur ai filloi të shkruante ngjarje dhe ese për revista të vogla apo gazeta lokale.Kavabata lexoi autorë kontemporanë Japonezë të shkollës së Thuprave të Bardha dhe përkthime nga shkrimtarë Danezë dhe Suedezë. Që nga fillimi i karrierës së tij, kritikoi shkollën natyraliste, në atë kohë, në modë dhe u afrua me filozofinë më delikate dhe lirike që rridhte nga letërsia Japoneze. Gjatë kohës që ishte student, njohu Kikuchi Kan, një shkrimtar dhe redaktor të revistës Bungei Shunju. Më 1923 u bashkua me stafin e revistës.Kur u laureua më 1924, sëbashku me miq të tjerë, themeloi revistën letrate Bungei Jidai. Kjo revistë ishte pikënisja për një shkollë të re shkrimtarësh, neopercepsionistët, të cilët kritikonin njëkohësisht natyralizmin dhe lëvizjen e Shkrimtarëve Proletarë të orientuar politikisht. Më 1954 u zgjodh anëtar i Akademisë Japoneze të Arteve. Ai fitoi çmimin Nobel në letërsi më 1968. Kreu vetëvrasje më 16 prill 1972.