Vikama e qiellit te braktisur, Bedri Hoxha

Title: Një ndjenjë mes të tjerashEssayAuthor: Ardiola ÇelaPublisher: Dudaj Year: 2007Pgs. 120Weight: 0.11 Kg.

Ku shkund gurët qafë e shpatit, Mardhur bore, djegur vape, Mbushe, xha Selim i Beratit, Dy hejbe me këngë labe.

Nëse poezia është një akt hyjnor, keni lexuar librin e një shenjtori: Shën Skënderi i Korçës. Në altarin e perëndive të artit për dashurinë Ai është patjetër përçori, shenjti kryesor, ikonës së të cilit i janë drejtuar e do t'i drejtohen të dashuruarit dhe gjithë ata që banojnë në trevën e ndjenjave

Title: ZbathurOriginal: ZbathurCategory: PoetryAuthor: Flutura AçkaPublisher: ToenaYear: 2007Pgs. 104Weight: 0.16 kgISBN: 978-99943-1-291-7

Në 1997 largohet në SHBA ku jeton me bashkëshortin dhe dy fëmijët. Ka mbaruar studimet për Edukim dhe Sociologji dhe sërish punon si mësuese në Sistemin Arsimor Publik Amerikan. Aurora shkruan poezi për pasion, një dashuri që u konkretizua me këtë vëllim.

në çastin e bukur të pikëllimit të pastërka një pafajësi të tmerrshme në fytyrën timenjomur nga argjendi mbledhur brymës së agut

Ka një orë,Kur zërat nuk i njohin më fjalët,Kur mes dritës dhe errësirës ngrihet heshtja,Kur trupat zbrazen nga peshaDhe bëhen flatra,

E ndjen erën? Kundërmon, Pi sa plas, më pas shkelmon.

Title: Avangardë engjëjshOriginal: Avangardë engjëjshCategory: PoetryAuthor: Agron TufaPublisher: IdeartYear: 2005Pgs. 168Weight: 0.20 kgISBN: 978-99943-788-0-5

Title: Shën ShiuOriginal: Shën ShiuCategory: PoetryAuthor: Bardhyl LondoPublisher: ToenaYear: 2010Pgs. 84Weight: 0.12 kgISBN: 978-99943-1-665-6

Pse autori ka vendosur ta titullojë “Një histori ngritur mbi imazhe të prera”? “Se ndoshta kështu është jeta e cilitdo prej nesh...

Ashtu si më bënë mua të më lindë ky monolog, mbas çdo takimi nga largë me këto tre shtojzavalle dhe hedhja me një frymë në telajo, që konkretizuan një nga ekspozitat më të bukura për mua. Këto tre elementë, poezia, monologu im në prozë dhe pikturat e kësaj stine të lirisë, do tju bëjnë të ri jetoni këtë perlë lirie, që ishte në shpërthimin e saj dhe që...

U puqën dy skajet e materies,u ndez një dritë e fortë si dyshim,dhe ne vendosëm të ndahemi,dy lëvozhga që rrojnë,mbi ujë të qetë pasdite.Asgjë nuk u mat me humbjen tonë,asgjë nuk u rrit.