Besimi dhe qyteterimi bashkudhetare, Myslim Hotova

Sontag tregon kancerin siç është me të vërtetë – thjeshtë një sëmundje. Kanceri, argumenton ajo, nuk është një mallkim, asnjë ndëshkim, natyrisht që nuk është arsye për të pasur turp. Është një sëmundje që mund të shërohet me kujdesin e caktuar.

Detajet e kësaj dosjeje intriguese, bashkë me zhvillimet më të hershme dhe më të vona të Luftës së Ftohtë, risjellin në vëmendjen e lexuesit disa nga ngjarjet e bujshme ushtarake, të treguara nga protagonistët me uniformë?

"Për të kuptuar shqiptarët e vitit 2000 e tutje është e rëndësishme të përpiqesh të kuptosh se kush qenë ata gjatë viteve 1939-1995", shkruan Bernd Fischer në parathënien e librit që keni në dorë. Ai bën pikërisht këtë gjë: gjurmon, analizon, krahason e shpjegon në mënyrë shkencore ngjarjet komplekse në Shqipëri gjatë Luftës së II Botërore.

Mehdi Frashëri, ky njohës i thellë i Perandorisë Osmane, thotë se Ibrahim Pashë Pargaliu ka qenë me gjak shqiptar,prej Pargës së Çamērise, por që autorja, për mungesë informacioni,e quen grek.

Por, një gjë qysh atëherë filloi të qartësohej. Osmanët dihej se kishin ndërtuar sistem shoqëror dhe ushtarak superior dhe ky fakt fascinues nuk mund të fshihej. Por, kjo epërsi krijoi frikë në Perëndimin e ndarë dhe të prapambetur.

Çfarë është të jesh i bardhë? Më tepër se ngjyrë lëkure, a nuk është ngjyrë mendimi? Cilët janë ata që e kanë shpikur dhe përse?

Aliu shfrytëzoi dobësinë e brendshme të Perandorisë Osmane për të krijuar perandorinë e tij de facto në Shqipëri dhe Greqinë Perëndimore. 

Gjurmët e antisemitizmit në Europë kishin filluar të shfaqeshin dukshëm. Edhe Amerika vetë, edhe pse vend i formuar nga emigrantët, ka dhënë shembuj që nuk e bëjnë të ndihet mirë në raport me hebrenjtë e asaj kohe.

Ky libër mbart tri nga esetë më me ndikim të shkrimtarit politik më vendimtar të shekullit të njëzetë, idetë që kanë formësuar të menduarit e botës që nga ajo kohë.

“Paqe dhe Luftë midis Kombeve” është një prej veprave më të plota të shkruara ndonjëherë nga një njeri i vetëm rreth marrëdhënieve ndërkombëtare.

Shekulli XX u karakterizua nga përplasja midis demokracisë dhe fashizmit, duke krijuar pasiguri në lidhje me ekzistencën e lirisë njerëzore dhe duke lënë pas miliona të vdekur. Duke marrë parasysh këto tmerre, njeriu pret që bota të mos i pranojë pasardhësit shpirtërorë të Hitlerit dhe Musolinit, nëse lindin në epokën tonë.