Mos m'i merrni mbrëmjet, Skënder Rusi

Poezia e Lindita Ahmetit karakterizohet nga niveli i lartë i figurshmërisë, nivel i cili shtrihet dhe formësohet brenda një rrjeti të gjerë referencash.

Title: Jusufi me Zelihanë(Ahsen-Ul-Kasas)Author: Hafiz Ali KorçaPublisher: A.C.D.O.S.Place and Year: Tiranë, 2008Pgs. 120Weight: 0.15 kg.

Title: PalimpsestOriginal: PalimpsestCategory: PoetryAuthor: Martin CamajPublisher: OnufriYear: 2012Pgs. 152Weight: 0.21 kgISBN: 978-99956-87-74-8  

Për Frederik Rreshpjen, një nga poetët e rëndësishëm shqiptarë të shekullit XX, gjithçka ka qenë e vonuar. E tillë, e vonuar, ka qenë hyrja dhe njohja e tij në letrat shqipe, pastaj rikthimi, më saktë njohja e dytë, pas fatkeqësisë komuniste, që ka qenë në radhë të parë fatkeqësia e tij.

Ashtu si më bënë mua të më lindë ky monolog, mbas çdo takimi nga largë me këto tre shtojzavalle dhe hedhja me një frymë në telajo, që konkretizuan një nga ekspozitat më të bukura për mua. Këto tre elementë, poezia, monologu im në prozë dhe pikturat e kësaj stine të lirisë, do tju bëjnë të ri jetoni këtë perlë lirie, që ishte në shpërthimin e saj dhe që...

Përvoja na ka mësuar që shpesh njerëzve u mbetet hatri për një çast, por zemrave asnjëherë. Kjo sepse kodin e trokitjes së një zemre që e do dhe të do, e njeh vetëm zemra tjetër, ajo që ndoshta e ke lënë dhe pa gjumë!

Poezitë e Lleshanakut janë ngacmuese dhe vizionare.

Fluturimet mbaruan. Drerë të përgjakur lëngojnë në votërzën e brishtë të zemrës, por është amvisë e mirë humbja: mbjell e pabujë gjithkund paqen e përbashkët të vajit.

Duke njohur edhe krijimtarinë e mëparshme të poetes, kjo buqetë poetike shënon një stad edhe më të arrirë.

E di që tash vetëm po thur vargjepor vjen koha që do t'i mpreh mirëe t'i stolis paksa t'i marr për dore sytë kureshtarëe të zbresim bashkë shkallëvetë Shpirtit tim.

Title: Poem kosovar dhe Poemi i ShëndaumitOriginal: Poem kosovar dhe Poemi i ShëndaumitCategory: PoemAuthor: Mitrush KuteliPublisher: Mitrush KuteliYear: 2009Pgs. 104Weight: 0.118 kgISBN: 978-99927-624-8-6  

U puqën dy skajet e materies,u ndez një dritë e fortë si dyshim,dhe ne vendosëm të ndahemi,dy lëvozhga që rrojnë,mbi ujë të qetë pasdite.Asgjë nuk u mat me humbjen tonë,asgjë nuk u rrit.