Një familje e paparë, O Zot, çfarë nate, libri i gjashtë, Christine Sagnier, Caroline Hesnard

Autori ndërthur vizionet e së ardhmes me problemet e shoqërisë së sotme, duke i dhënë jetë një historie, protagonist i vërtetë i së cilës është mesazhi: “Le të shpëtojmë Planetin tonë”.

Ky libër vijon disa prej miteve dhe legjendave më të njohura të antikitetit europian, të cilat fillojnë me vëllimin 1. Pas miteve rreth perëndive të Olimpit, historia ndjek jetën e Prometeur, që u vetësakrifikua për t’i dhënë fund diktatit të kryezotit.

Dikur magjia ka ekzistuar dhe gjallonte nëpër pyjet e errët... derisa atje mbërritën Luftëtarët dhe... Ksari, nga fisi i Magjistarëve, nuk zotëron fuqi magjike dhe do të bënte të pamundurën për t'i pasur.

Eli, Samëra dhe Jasmina po argëtohen me nimfat e ujit në Liqenin e Zambakëve. Por kur Mbretëreshë Zemërkeqja dhe Krijesat e Stuhisë i bëjnë magji Ujëvarës së Kthjellët, argëtimi i tyre merr fund.

Kjo seri përmbledh vepra përfaqësuese të dhjetë shkrimtarëve të njohur të letërsisë kineze për fëmijë, disa prej të cilëve janë nominuar për Çmimin Hans Christian Andersen. Të gjitha veprat e tyre janë përralla dhe histori për fëmijë kinezë. Ka marrëdhënie midis dashurisë dhe lumturisë, realitetit dhe fantazisë, njerëzve dhe natyrës. Në këto vepra, çdo...

Vivi merr një fletushkë që mamaja e saj e ruante në një kuti me kujtime dhe krijon një revistë feministe, të cilën e shpërndan në mënyrë anonime në të gjithë ambientet e shkollës. Po e bën këtë thjesht për t’u shfryrë, por ja që mjaft vajza e mbështesin.

Shkrimtari, Luan Rama, që është edhe personazhi i gjyshit në këtë libër, e shoqëron mbesën e tij, Lolën, por edhe të gjithë lexuesit e vegjël në atelietë e piktorëve, si dhe në galeritë dhe muzetë e artistëve më të njohur shqiptarë në kohë.

Tetë përralla për kohët e ardhme, plot fantazi, aventura dhe humor, shkruar kryesisht për të rriturit, që t'ua tregojnë fëmijëve në mbrëmje e të nxitin dëshirën e tyre për t'i lexuar vetë.

A do të arrijë Gregu me shokët e vet të klasës ta shpëtojnë shkollën nga mbyllja? Apo e gjitha kjo është fillimi i një kapitulli të ri për Gregun?

Ndihem si gjithmonë. Aspak ndryshe. Por, nuk mund të jetë kështu. Diçka duhet të jetë ndryshe! Sido që të jetë, jam përpjekur pesëmbëdhjetë vjet të jetës sime për të qenë pesëmbëdhjetë vjeçe.

Kur i pamë së fundi heronjtë tanë, Xhorxhin dhe Haroldin, ata qenë shndërruar në kukudhë të ligj torollakë të dënuar që të gjallonin përgjithnjë në një planet të shkretuar nga apoka-lipsi.