Gjemia e mbytur, Fatos Kongoli

Titulli: Gjemia e mbytur
Origjinali: Gjemia e mbytur
Gjinia: Roman
Autori: Fatos Kongoli
Shtëpia botuese: Toena
Viti: 2015
Fq. 288
Pesha: 0.332 kg.
ISBN: 978-9928-4254-3-0

Mbi librin

Në një vilë periferike të kryeqytetit, në Natën e Krishtlindjes 2014, bien aksidentalisht në kurthin e policisë tre persona: një gazetar investigativ dhe dy të moshuar të çuditshëm, rreth të shtatëdhjetave, njëri ish-hetues i sigurimit të shtetit, tjetri ish-operativ. Ç'kërkojnë këta personazhe te vila në fjalë në Natën e Krishtlindjes? Për ç'arsye ndodhen të pranishme atje edhe forcat e rendit, që e mbajnë vilën nën vëzhgim prej kohësh?

Protagonistët e librit vihen në lëvizje nga përhapja e një legjende. Sipas saj, personalitete të larta të shtetit dhe pushtetit kanë marrë letra anonime kërcënuese. I saktë apo i rremë ky lajm, ish-hetuesi dhe ish-operativi e kanë marrë vërtet nga një letër të tillë, me verdiktin e dënimit të tyre me vdekje. Ku e ka burimin legjenda dhe kush të jetë autor i letrave?

Një rrëfim i përkryer romanesk i Kongolit ku ndërthuren realja me irealen, e djeshmja me të sotmen, në një lojë ku shfaqen hije të së kaluarës në kërkim të kujtesës së humbur dhe jetëve të vjedhura. Por këto janë të pakthyeshme, të pakompensueshme.

Fragment nga Libri

Frenimi im nis sapo hapet dera e apartamentit dhe ajo shfaqet përpara meje. Nga shprehja e fytyrës së saj më krijohet përshtypja sikur kam trokitur në derë të gabuar, sikur gruaja me sy të thellë blu, në mëdyshje nëse duhet të më dëbojë apo të më ftojë brenda, në vendim tim ka pritur dikë tjetër. Ajo nuk më dëbon, unë e di këtë.

E di prej shumë ditësh. Por përshtypja sikur në vendin tim ajo ka pritur dikë tjetër, nuk më shqitet. Dhe kur më në fund ajo arrin të sajojë një buzëqeshje më duhet një mundim i madh të shtirem, t'i përgjigjem me të njëjtën buzëqeshje.

Kjo nuk më pengon të shkoj pas saj drejt një banaku, ku ulemi përballë njëri-tjetrit, me të vetmin ndërmjetës të aftë për të na mbushur mendjen, qoftë dhe përkohësisht, se as ajo nuk priste dikë tjetër, as unë nuk kisha trokitur në derë të gabuar: një shishe me konjak "Napoleon"...