Ditari i Aranitës, Njazi Bahiti

Titulli: Ditari i Aranitës
Origjinali: Ditari i Aranitës
Gjinia: Roman
Autori: Njazi Bahiti
Shtëpia botuese: Dorena Publishing
Viti: 2010
Fq. 146
Pesha: 0.20 kg
ISBN: 978-99956-14-65-2

Mbi librin

"Ditari i Aranitës" është më tepër një tentativë e autorit për të trajtuar një temë shumë aktuale e cila ka të bëjë me të ashtëquajturat reforma dhe presione mbi administratën publike, fenomen i cili tek ne bëhet evident sa herë ndërrohen pushtetet. Për të qenë sa më i besueshëm autori ka "vendosur kamerën" në një ambjent pune kryesisht me gra, specialiste në një administratë tatimore dhe i rrëfen ngjarjet nëpërmjet ditarit të Aranitës.

Zgjedhja e një ambienti të tillë është bërë për arsyen e thjeshtë se sa herë ndërrohen pushtetet kjo pjesë e administratës publike çoroditet që kur fillojnë fushatat zgjedhore dhe shkatërrohet thuajse totalisht në emër të reformave duke larguar njerëzit e kualifikuar e zëvendësimin e tyre me militantë.

Kjo zgjidhje kështu nga autori ka të bëjë dhe me arsyetimin se në një ambient pune me gra, marrja informacionit, përpunimi, deformimi dhe transmetimi gojë më gojë, funksionojnë shumë e shumë më mirë se sa në një ambient tjetër pune.

Duke qenë edhe specialist i fushës autori njeh mirë gjuhën profesionale dhe për këtë arsye artistikisht është munduar të përcjellë dhe raportet ndërmjet administratës tatimore dhe tatimpaguesve,raporte të cilat për fat të keq përbëjnë modelin më të deformuar të mardhënjeneve ndërmjet partnerëve.

Shpesh problematika del nga limontia e zyrave dhe vendoset në jetën e përditshme aty ku njerëzit ndeshen me problemet e jetës në familje,në shkollë, në biznes e kudo, duke krijuar një tablo më të plote të një realiteti jo fort të këndshëm, por që është evident dhe duhet pranuar.

Fragment nga libri

Moza donte të dinte në se kishte vende bosh në sektorin tonë dhe për këtë kërkonte që unë të ndërhyja tek shefi im.
- Pse moj Mozë, nuk je mirë aty? - e pyeta.
- Të kam si motër dhe e di që ti nuk merresh me llafe. Aty nuk e shtyj dot më. Kam tre muaj që nuk dërgoj asnjë lek në shtëpi, përveçse kam marrë dhe një vërejtje për pushim nga puna.
-Si kështu? - e pyeta - nuk po të kuptoj. Mirë vërejtjen se e shlyen po rrogën pse?
- Nuk më kalojnë aktet e kontrollit. Ata nuk kalojnë asnjë akt kontrolli pa zbulime edhe atëhere kur tatimpaguesi është korrekt.
- Kush ata? - e pyeta.

Moza vazhdoi pa më thënë se kush.
-Që të kalohet akti i kontrollit duhen bërë ca shpenzime këtu brenda për brenda. Jam detyruar t'i paguaj nga rroga se nga kontrollet nuk jam e zonja të siguroj ndonjë lek. U bë kaq kohë që gënjej burrin. Po bëj gati pajën e vajzës i them. Dale moj ta fejojmë njëherë më thotë burri, por unë i tregoj ca copëra të paprera që kam sjellë me pajën time kur u martova. Se mos i mban mend ai. Po mora dhe një vërejtje më fluturuan nga puna. Kam mallkuar një milion herë veten pse erdha në këtë punë. Isha për mrekulli ekonomiste në postë.