Keshtu foli At Zef Pllumi me gazetaret

Titulli: Kështu foli At Zef Pllumi me gazetarët (kopertinë e trashë)
Origjinali: Kështu foli At Zef Pllumi me gazetarët
Gjinia: Publicistikë
Shtëpia botuese: Onufri
Viti: 2009
Fq. 208
Pesha: 0.441 kg.
ISBN: 978-99943-42-56-3

Mbi librin

Përmban intervista të përzjedhura me gazetarët: Ilir Yzeiru, Bardhyl Matraxhiu, Iliriana Stringa, Ilirian Agolli, Dom David Gjugja, Gjergj Meta, Belina Budini, Estela Ziu, Blendi Fevziu, Elsa Demo, Alqi Kociko, Dhurata Shehri, Milena Selimi, Persida Asllani dhe Ben Andoni.

Koment nga Aurel Plasari

Modeli që At Zef Pllumi na ka ofruar – jo vetëm të gjithëve ne që na qëlloi fati ta njihnim për së gjalli, por edhe atyre të cilëve do t'u mbetet t'ia lexojnë mendimin – konfirmon, nga njëra anë, faktin se me kultin modern të njerëzve të mëdhenj inteligjenca rezulton vërtet objekti më i lartë i vlerësimit, por dëshmon nga ana tjetër se, e trashëguar prej së lashti model mbas modeli, fismëria e karakterit nuk u zhbë tek njerëz si ai.

Madje ndonjëherë doli më përpara. Të gjithë që, siç thashë, na qëlloi fati ta njihnim "në mish e në eshtra" provuam se dhurata si ajo e "Luleve" të Shën Françeskut nuk qenë asgjë para dhuratës së tij më të vyer: mirësisë. "Mirësi të pafund" e cilëson njëri prej gazetarëve. Atë gjë të mrekullueshme që është mirësia ai ua dhuronte të gjithëve, pa dallim.

Edhe nuk mendoj se ishte fjala thjesht e vetëm për atë "Pax et Bonum" të Shenjtit të Asizit. Mua vetë m'u pat dashur njohja me të që të kuptoj se gjitha sa quhet kulturë, dije, talent, madje edhe gjeni nuk shërbejnë për gjë nëse mungon mirësia. Si dhe që të fantazoj se sa i lumtur do të ishte ai vend ku njerëzit i dhurojnë njëri – tjetrit mirësi.