Kuvend letrash me miqtë, Mustafa Merlika-Kruja, vol. 4

Titulli: Kuvend letrash me miqtë, vëllimi i katërt
Origjinali: Kuvend letrash me miqtë, vëllimi i katërt
Gjinia: Letërkëmbim
Autori: Mustafa Merlika – Kruja
Shtëpia botuese: Omsca – 1
Viti: 2014
Fq. 648
Pesha: 0.631 kg.
ISBN: 978-9928-132-45-1

Mbi librin

Në këtë vëllim janë paraqitur të gjitha letërkëmbimet e Mustafa Merlika – Krujës me Patër Paulin Margjokaj.

Fragment nga libri

Graz, më 23 Tetuer 1951

Sa për mkate politike qi padrejtësisht të janë ngarkue, mos u ban aspak marak. Koha e mshirme, mâ e mëshirshme se njerëzit e kalamendun të tashem, ka për të dijtë me qitë në dritë patriotizmin tande. Njerëzit, qi nuk shofin veçse deri sa t'u mrrijë maja e hundës, mâ vonë, edhe ata, kanë me e justifikue veprimin tand politik.

"Mkatet politike" mâ të mdhajat qit ë ngarkohen ty janë: italofilija e jote dhe bashkëpunimi yt me Ahmet Zogun, megjithëse përpara je kendë krej kundra si. Sa per të parin "mkat" vetë e kuptoj punen aq kjartë, sa qi veç bindem se si shum tjerë munden me të kritikue mbi ket pikë.

Shqypnija e shkretë në perjudhen ndërmjet dy luftave nuk ka pasë tjetër alternativë, posë asaj: Itali – Jugoslavi. Të gjith ata qi duen të mirën e popullit tonë të vum me zgjedhë ndërmjet të dyjave, medoemos do të mbahen me të paren. Po të ishin shqyptarët nji popull sikurse janë psh finlandezët, at herë po, do të thojshem edhe vetë, e natyrisht edhe ti e gjithkush: as Itali as Jugosllavi, por krejt në vehte.

Por deri sa mos të kem ndrrue na Shqyptarët karakterin tonë; deri sa mos të jemi ba njerz pune e jo dembela të qitun Stambollet; deri sa mos të jemi ba njez detyret e jo shakllabana sokakut e kafehanesh; derisa mos të kemi xanë me mbajtë më thum e me qindrue nder principet tona e mos me kenë lojca; deri sa mos të na jetë mbushë mendja se edhe me vjedhë shtetin âsht njësoj mëkat, si me vjedhë privatët, e në fund, deri qi mos t'a hjekim prej karakterit tonë at individualizëm antishoqnuer e at egoizëm qi na ndan në shej aq fort, nuk kemi pse presim se mund të rrijmë gajtë më vehte.

Mkati mâ i madh i shqyptarit, mbas mendimet tem, âsht ky: na e mbajmë veten për dishka. Po t'i njihshim na mungesat e mdhaja tonat, kishim me shkue shum punë fort mâ mirë se shkojn.