
Referenca: SKU001694
Botuesi: Vellezerit Tafa
Abetare per femijet e kopshteve, Nexhati Tafa, Taulant Tafa, Eri Tafa
Referenca: SKU001694
Botuesi: Vellezerit Tafa
Referenca: 2804
"Historia e gruas së fotografit” është emri me të cilin e njohin të gjithë, ato pak herë që e përdorin, por, në të vërtetë, ajo është edhe historia e vetë fotografit, ose më saktë, është historia e teorisë së tij mbi rëndësinë e gjërave të vogla.
Referenca: SKU000001
Botuesi: Mitrush Kuteli
Përrallat e treguara nga Mitrush Kuteli përbëjnë pjesën më të rëndësishme të letërsisë shqiptare, një frymëzim për një numër të madh veprash të tjera letrare që pasuan përgjatë dekadave. Tregime të Motshme Shqiptare përbën një klasik të të gjitha kohërave.
Referenca: SKU001740
Botuesi: UET Press
Për shumë vite me radhë Enver Hoxha i imponoi historisë versionin e tij. Ai rezulton i paturpshëm për t'i transformuar ngjarjet, për t'i fshirë ose zhdukur personazhet dhe për të ngritur në histori një protagonist të vetëm: atë vetë.
Referenca: SKU000783
Botuesi: Onufri
Një darkë krejtësisht e pazakontë, me një mister midis, është subjekti i romanit më të ri të Kadaresë. Ndonëse e bazuar mbi një ngjarje të vërtetë, që ka trazuar vite më parë një qytet të tërë.
Referenca: SKU000660
Botuesi: Onufri
Duke lexuar "Prillin e thyer" kuptohet lehtësisht përse dhe me çfarë force Ismail Kadare është pasionuar për tragjedinë dhe për dy përfaqësuesit më të shquar të saj, Shekspirin dhe Eskilin. "Miku, besa dhe gjakmarrja janë rrotat e mekanizmit të tragjedisë antike, dhe të futesh në mekanizmin e tyre është të shikosh mundësinë e tragjedisë."
Banner
Pas një vëllimi me ese të zgjedhura të J.S. të sjellë gjithashtu nga 'Pika pa sipërfaqe', në këtë botim shqip jepet pothuajse gjithë poezia e tij me përjashtim të pak vjershave që nuk iu nënshtruan aftësive tona në përkthim.
Titulli: Poezi
Gjinia: Poezi
Autori: Jorgos Seferis
Shqipëroi: Romeo Çollaku, Alket Çani
Shtëpia botuese: Pika pa Sipërfaqe
Viti: 2019
Fq. 298
Pesha: 0.321 kg.
Pas një vëllimi me ese të zgjedhura të J.S. të sjellë gjithashtu nga 'Pika pa sipërfaqe', në këtë botim shqip jepet pothuajse gjithë poezia e tij me përjashtim të pak vjershave që nuk iu nënshtruan aftësive tona në përkthim, si dhe të disa vargëzimeve që vetë autori, duke i shkruar për të eksperimentuar a për t’u argëtuar, i vlerësonte si të dorës së dytë dhe që nuk u përfshinë tek asnjë nga përmbledhjet e botuara në gjallje të tij, por vetëm – si shtojcë – në botimin e veprës së plotë poetike.
Jorgos Seferis u lind më 13 mars 1900, në Smirnë (Izmiri i sotëm). Me shpërthimin e Luftës së Parë Botërore, familja e tij u vendos fillimisht në Athinë, ku J.S. kreu gjimnazin, dhe pastaj në Paris.
Më 1924, u diplomua për drejtësi. Punoi si diplomat për Ministrinë e Punëve të Jashtme të Greqisë dhe shërbeu si konsull, këshilltar ambasade e ambasador në Londër, Korçë, Kajro, Pretoria, Ankara e Bejrut. Botoi dhjetë përmbledhje poetike, si dhe një numër të madh esesh, të cilat janë grumbulluar në tre vëllime.
U nderua me çmimin "Nobel" për letërsi më 1963 dhe me një sërë çmimesh të tjerë ndërkombëtarë. Përktheu në greqisht disa prej zërave më të rëndësishëm të poezisë franceze dhe asaj anglo-amerikane të kohës së tij, si Valéry, Eliot, Pound, Yeats, Claudel, Gide, Jouve, Auden etj. Vdiq më 20 shtator 1971, në Athinë.
Letër Maria Paskalit
Rrokaqiejt e Nju Jorkut nuk do ta njohin kurrë vesën që zbret mbi Kifisjà,
por dy tymtarët tej pyjeve me bredha që aq shumë më pëlqenin në mërgim
kthehen rishtas sa herë shoh dy qiparisët mbi kishën tënde të njohur që ka
mëkatarë të pikturuar tek torturohen nëpër flakë dhe tym.
Gjithë marsin ijet e hijshme t’i breu reumatizma dhe në verë shkove në Eubé.
O hyjni! Si lufton jeta që të kapë mbarimin, si lumë i fryrë nga një vrimë gjilpëre ngjan.
Bën zheg gjer natën vonë, yjet flakin mushica, unë pi gazozë të pabërë dhe etje kam endé;
hënë dhe kinema, fantazma dhe mol i plogësht e mjeran.
Verinë, na shkretoi jeta dhe qiejt atikas dhe intelektualët që krenave të veta kacavirren
dhe visoret që u zvetënuan në poza të uritura e thatake
si të rinjtë që për të mbajtur monokël dhanë krejt shpirtin e tyre,
si vajzat lulediej që biskun e surbën për t’u kthyer në zambakë.
Mënojnë ditët; ditët e mia enden nëpër sahatë dhe akrepin tërheqin me vete.
Kujtohu kur ktheheshim rrugicave që dritat e automobilave të mos na masakronin.
Mendimi i botës së huaj na mbështillte dhe na shtrëngonte si një rrjetë
dhe iknim me një kamë të mprehtë fshehur në trup, ndërsa thoshe «Armodi dhe Aristogitoni».
Ule kokën të të shoh, por nëse të shoh ty do doja më tej të shihja atëherë.
Ç’vlen një njeri, ç’kërkon dhe si do ta përligjë gjallimin në praninë e dytë?
Ah! të isha lundër e humbur në Oqeanin Paqësor veç me detin dhe erën
i vetëm për të luftuar forcat e natyrës dhe pa ndërlidhjen as fuqitë.
Koqinaras, 5 gusht 1928
Shtëpia buzë detit
Shtëpitë që kisha m’i morën. Ndodhi
që vitet qenë të kobshëm: luftra, gërmadha, mërgim.
Ndonjëherë gjahtari gjen zogj kalimtarë
ndonjëherë nuk i gjen. Gjahu
qe i mirë në kohën time, shumë i zunë plumbat.
Të tjerët enden a çmenden nëpër strehime.
Mos më fol për bilbilin, as për pulëbardhën
dhe as për bishtatundësin e vogël
që shkruan në dritë shifra me bisht.
Unë nuk di ndonjë gjë të madhe për shtëpitë:
di që kanë miqësinë e tyre, asgjë tjetër
të reja në fillim, si foshnjat
që luajnë nëpër kopshte me thekët e diellit,
qëndisin grilat e ngjyrosura dhe portat
e shndritshme ditën.
Kur mbaron arkitekti ato ndryshojnë,
rrudhen buzëqeshin a pezmatohen
me ata që mbetën, me ata që ikën
dhe me të tjerë që do qenë kthyer po të mundnin,
a që u zhdukën, tani që bota
u bë han pa dyer.
Nuk di ndonjë gjë të madhe për shtëpitë;
më kujtohet gëzimi dhe trishtimi i tyre
kur qëllon që ndalem;
po edhe
nganjëherë pranë detit në dhoma të zhveshura
mbi ndonjë shtrat hekuri pa asgjë timen
duke vështruar merimangën e mbrëmjes them me vete
se dikush po bëhet gati të vijë se e veshin
me petka të bardha e të zeza, me stoli shumëngjyrëshe,
dhe rreth tij pëshpëritin zonjusha të denja
me flokë gri dhe me dantella të errëta –
se po gatitet të vijë e të më përshëndesë,
a se një grua me bebëzën e shkathët, me belin e hollë,
që po kthehet nga limanet e Jugut,
nga Smirna, Rodosi, Sirakuza, Aleksandria,
nga qytete të mbyllur si grilat e nxehta
me aroma frutash të arta dhe erëzash,
ngjit shkallët pa i kapur syri
ata që gjumi i kish zënë nën shkallare.
Ti e di, shtëpitë pezmatohen lehtë kur i zhvesh.
Botuesi: Te tjere
Ndër 18 esetë e përzgjedhura, mund të përmendim: "Hyrje në poezinë e T.S. Eliot-it", "Mbi një fragment nga Pirandello", "Arti dhe epoka", "K.P. Kavafis – T.S. Eliot; paralel", "Në 700-vjetorin e Dantes".
Referenca: 2185
Botuesi: Te tjere
Me "zemrat e zjarrta"Që farkëton,Rrëmih në akujt e pafundDuke kërkuar dhè të njomëTë mbushësh me pemë lloj – llojTokën e pambjellë.
Botuesi: Skanderbeg Books
Furugh Farrukhzad është gruaja poete më e shquar në Iran gjatë 2500 viteve të traditës së poezisë së kultivuar atje. Kjo përmbledhje që paraqesim, është e dymbëshjeta që botohet jashtë vëndlindjes së saj...
Botuesi: Te tjere
Ky libër përmbledh disa poezi nga poetët më të shquar të gjuhës latinë si: Borges, Neruda, Gabriel Mistral, Octavio Paz, Jaime Sabines, Lorca etj.
Referenca: 2330
Botuesi: Botimet Dudaj
Poezia bullgare, në të gjitha etapat e zhvillimit të saj të mbarë, mbeti e lidhur ngushtë me traditat kombëtare, me jetën e popullit. Edhe atëherë kur në ndonjë rast u ndikua nga simbolizmi francez dhe ai rus, apo nga ekspresionizmi gjerman, poezia, në palcën e saj, mbeti gjithmonë realiste dhe tokësore.
Botuesi: Cabej
Rreth njëqind poezi të tre poetëve të mëdhenj italianë të shekullit XX, Eugenio Montale, Salvatore Quasimodo dhe Giuseppe Ungaretti vijnë në shqip të përzgjedhura dhe shqipëruara nga poeti i njohurshkodran Zef Zorba, njohës e admiruesi të treve.
Botuesi: Zenit Editions
Në këtë vëllim gjendet edhe "Letra e lamtumirës së poetit", shkruar pak çaste përpara të shtënës me precizion të lartë mbi vete, letër e cila përmbyllet me një post–scriptum që, pa e ndryshuar atë ton vetironizimi dhe sarkazme mortore që përshkon gjithë veprën e vet, fundon me premtimin e një vijimi shkrimi post-mortem.
Referenca: 2980
Botuesi: Te tjere
Le ta themi pa ngurrim se libri ruan tharmin e titullit, një shtrirje e pastoli gjërash, jo dhe aq kafka nën lëkurë sesa truri nën kafkë; trajtat e marrëdhënieve, të politikës, të historisë; ritmet e ndjeshmërisë dhe mosdashurisë; qetimi dhe dallgëzimi i besimit, i shpresës, i dhunës, i artit.
Botuesi: Aleph
Ai më tepër krijon një komunitet ireal nëpërmjet monologjeve të shkurtër dramatikë të shprehur nga banorët e tij që nuk jetojnë më, sesa na jep përshkrime të drejtpërdrejta.
Botuesi: Pegi
Orë pas ore, s'bëhet dita,Është dhimbje për dhimbje:Koha nuk rrudhoset dot,Nuk harxhohet kot:Deti thotë det,Toka thotë tokë:Njeriu pret.
Botuesi: Pegi
“Mish dhe qiell” është një përmbledhje me poezi kushtuar kryesisht të rinjve. Përzgjedhja e bërë me kujdes është shumë kuptimplotë për t’i shoqërar lexuesit, veçanërisht të rinjtë, në botën e poetit Pier Paolo Pasolini.
Referenca: 2466
Botuesi: Aleph
E botuar më 1922 përkrah "Uliksit" të Xhojsit dhe "Tokës së shkretë" të Eliotit, udha e Elegjive Duine ka qenë e gjatë. Rilke e nisi punën me to në kështjellën Duino më 1912, ku shkroi dy elegjitë e para për t'i përfunduar të tjerat vetëm dhjetë vjet më vonë.
Botuesi: Albas
Nuk dihet pse ka një cikël kaq të madh për lojën në poezinë e tij. Nuk dihet edhe se çfarë mendonte në angushti të e veta dhe as se çfarë e frikonte më shumë. Nuk dihet dhe çfarë synonte. Nuk dihet. Nuk dihet pra.
Pas një vëllimi me ese të zgjedhura të J.S. të sjellë gjithashtu nga 'Pika pa sipërfaqe', në këtë botim shqip jepet pothuajse gjithë poezia e tij me përjashtim të pak vjershave që nuk iu nënshtruan aftësive tona në përkthim.