Të mjaftueshmëve me gjëra të vogla, Meti Disha

Hapja e këtillë e librit është palimpsest i palimpsesteve, ose kryepalimpsest, si një pohim të cilin do ta dëshmojë me shembujt e shumtë që do t'i ofrojë në krijimet e tij. S'do mend, pas gjithë ecurisë konkretizuese me anë të rishkrimit të kësaj bote, në fund ai e mbyll me palimpsestin e mikut të tij virtual, Makabe Zaharisë, për ta ripohuar rishtazi...

Poezia e Ali Podrimjes është ndër të rrallat në poezinë shqipe që mund të cilësohet moderne bashkëkohore në kuptimin europian. Ajo është, herë e afërt dhe herë e ngjashme me poezinë europiane të shekullit XX, jo aq në botëvështrimin dhe botëpërjetimin, në lëndën dhe në mendimin e saj, se sa në konceptet dhe konceptimet p

Alma Papamihali është ndër poetet bashkëkohore më të dashura. Kur bëj këtë përcaktim, gjithmonë kam parasysh krahasimin me poetët bashkëkohorë botërore. Deri më sot në letërsinë shqipe kam vleresuar Lasgushin për poezinë e ndjenjës, Xhevahir Spahiun për kulminacionin patatik dhe Koçi Petritin për lirikën e detajit.

Poezitë e Velajt botohen gjerësisht në gazeta dhe revista në gjuhën angleze, por jo vetëm. Në vitin 2014, Alisa Velaj ka hyrë në shortlistën e çmimit prestigjoz të poezisë “Erbacce Prize Poetry Award” në Angli. Në fushën e studimeve letrare, Velaj mban titullin shkencor “Doktore e Shkencave Filologjike”.

Ej, mos qeshni femra moderne,Pas perdesh me shkëlqim fshihni lirinë;Se dashuria e vërtetë mban peng të gjitha dashuritë,Dhe jeton pas vdekjes, pas tradhëtisë,Dhe përmes një burri tjetër.

Pse autori ka vendosur ta titullojë “Një histori ngritur mbi imazhe të prera”? “Se ndoshta kështu është jeta e cilitdo prej nesh...

Titulli: PoeziAutori: Afroviti GushoShtëpia botuese: BuzukuViti: 2008f. 115Pesha:0.18 KgISBN: 978-9951-08-108-3

Migena Ramaj është një emër i ri në fushën e letrave në shqip me një përfshirje të konsiderueshme në prozë, e veçanërsisht në poezi. Është autore e "Melodia e dashurisë sime", botuar më 2005 dhe ribotuar më 2011; autore e vëllimeve me poezi: "Mesi i dhimbjes", "Midis ëndrrës".

E pashë botënIsh një kupolë e trishtëQë shtrihejSi një gjethe e dhimbjesE pakuptueshme si një hijeQë lë pas të vërteta pa shkakE bukur si një hije me nurin eGjithë njerëzisë veshurE pashe botën,Duke qarë dhe të qeshur.

Autori ka pranëvënë si një "urdhër" superior e me një renditje të përkryer jetësore, korelative e perspektive para gjërave më të shenjta të njeriut, si Lirisë, Zgjimit, Bukurisë, Lisit, apo Proverbave shqipe, Robërisë, Vetmisë, Kaosit etj., fjalën prozaike "tirani" ose "gjithëpushteshmëri", që përdoret në leksikun e zakonshëm e aktiv, si sundim absolut e...

Nga dashuria që kam për tymund të të shquaj edhe në mjegull.Nga dashuria u ktheva sy,i urtë, xhind, bohem, i rregullt.