Tingujt e shpirtit, Mimoza Pulaj

Titulli: Tingujt e shpirtit/ I suoni dell' anima
Origjinali: Tingujt e shpirtit/ I suoni dell' anima
Gjinia: Poezi
Autori: Mimoza Pulaj
Shtëpia botuese: Toena
Viti: 2015
Fq. 144
Pesha: 0.201 kg.
ISBN: 978-9928-4291-0-0

Koment nga Klara Kodra

Vëllimi i Mimoza Pulajt e ka aromën e vet të papërsëritshme. Aromë lirizmi, aromë çiltërsie, aromë dashurie për jetën dhe për vlerat njerëzore që shfaqen në metrikën e goditur të vargjeve (vargje të lira, po që kanë ritmin e tyre dhe që ndjekin mendimin) dhe në veshjen e figurshme që është një me shpirtin e brendshëm të poezisë.

Mendimi ka gjetur formën e vet që i përgjigjet dhe, pra, vlerën estetike. Në vëllimin e Mimozës vargu është i shkurtër si një frymëmarrje, si një e rrahur zemre. Përforcuar nga dyzimi shpirtëror i heroinës lirike emigrante, shpirtërisht e ndarë midis dy kulturave, që shkruan në gjuhën e vendit mikpritës, po përçon një mendësi shqiptare, ndonëse sipas letrarit francez Zhan Ruslo, "Të gjithë poetët i bashkon njëfarë gjeografie e brendshme që është e vendosur jashtë atdheve të tyre", pra, fryma shqiptare shkrihet në frymën universale. Jo më kot vëllimi është dygjuhësh.

Poezia e Mimozës është dramatike, po jo pesimiste, në dallim nga një frymë e përhapur në mjaft poetë bashkëkohës, ajo ka një nënshtresë optimiste që i vjen, nga një anë, prej traditës, kultit të tokës dhe të familjes dhe, nga ana tjetër, nga besimi tek e ardhmja, te krijimi i një bote më të mirë ku do të triumfojnë ato vlera njerëzore që sot shkelen. Nuk është fjala për një optimizëm naiv që e idealizon realitetin, po për një optimizëm që i ka rrënjët e veta te shpirti shqiptar, njëkohësisht stoik dhe hedonist.

Fragment nga libri

Krahët e dashurisë

Përkundur
për të fundit herë
në krahët e dashurisë
së nënës sime,
nuk munda më të flas
nga frika
se mos prishej
magjia,
përmbytur nga dhimbja
gjithë lot dhe dënesa
shihja si largohej
fëmija
i dheleve të hershme
duke m'u betuar
se nuk do t'ia tregonte
askujt
sekretet tona...
Ndiej ende zërin e saj
që kërkon falje
se nuk mundi
të rrinte më me mua.