Për Lëvizjen Studentore Shqiptare, 1990-1991, Shinasi A. Rama

Titulli: Për Lëvizjen Studentore Shqiptare, 1990 – 1991, analiza, rrëfime dhe argumente
Origjinali: Për Lëvizjen Studentore Shqiptare, 1990 – 1991, analiza, rrëfime dhe argumente
Gjinia: Histori, publicistikë
Autori: Shinasi A. Rama
Shtëpia botuese: Princi & Instituti i Studimeve Kombëtare Shqiptare
Viti: 2015
Fq. 384
Pesha: 0.506 kg.
ISBN: 978-9928-4287-5-2

Fragment nga libri

Së pari, ishte një lëvizje shoqërore, sepse i përmbush të gjitha parametrat e një lëvizjeje shoqërore. Ajo pati strukturë, udhëheqësi, vlera të qarta ideologjike dhe ishte në marrëdhënie jo varësie me strukturat e parisë politike.

Së dyti, Lëvizja mund të krahasohet lirshëm me lëvizjet studentore të vitit 1968 në Francë e në vendet e ish – kampit socialist. Kjo jo vetëm për kontributin, por edhe për vizionin që ofroi e që ishte thelbësisht i ndryshëm nga shumë lëvizje studentore të tjera.

Nga ana tjetër, së treti, Lëvizja Studentore kishte strukturë, relativisht solide, por jo aq shumë të konsoliduar, dhe prandaj edhe nuk iu rezistoi dot goditjeve që mori. Megjithatë, e së katërti, për aq sa ishte aktive, studentët e njohën veten si pjesëtarë të një Lëvizje Studentore edhe kur ishin pjesë e Shoqatave të ndryshme si Shoqata Studentore apo Shoqata Studentore "Fan S. Noli", sepse në marrëdhënien e tyre e konsideronin veten gjithnjë pjesë të Lëvizjes.

Së pesti, Lëvizja Studentore kishte një udhëheqje të qartë, e cila mbeti si emërues i përbashkët gjatë gjithë kohës së veprimtarisë së saj. Së gjashti, Lëvizja, ose më mirë të themi, ata që i dhanë frymën asaj, kishin një sistem vlerash ideologjike që mbështetej në kombëtarizmin dhe Rilindjen Kombëtare Shqiptare.

Së shtati, nga ky sistem vlerash buronin edhe qëllimet politike që Lëvizja Studentore synonte të arrinte. Së teti, Lëvizja Studentore u nis nga strukturat e shtetit, por iu doli nga kontrolli dhe u bë një forcë e madhe autonome për ndryshimin e sistemit.

Së nënti, kur vjen puna tek arritjet, lirisht mund të thuhet se Lëvizja Studentore e fitoi pluralizmin politik, shembi mitin e Enver Hoxhës, çliroi masat dhe shoqërinë nga pengu ku i mbante partia – shtet, mobilizoi njerëzit, u dha shpresë, dhe u bë zemra e opozitës dhe forca më pozitive në ndryshimet.

E më në fund, në lidhje me kohëzgjatjen, sipas të gjitha përkufizimeve të lëvizjes studentore, Lëvizja Studentore zgjati nga dhjetori 1990 deri në mars 1991, aq sa ishin të aftë studentët që të organizoheshin vetë.