Kur dashuronte Suani, Marcel Proust

Titulli: Kur dashuronte Suani (kopertinë e trashë)
Origjinali: Un amour de Swann
Gjinia: Roman
Autori: Marsel Prust
Shqipëroi: Edmond Tupja
Shtëpia botuese: Koha Ditore
Viti: 2005
Fq. 222
Pesha: 0.307 kg
ISBN: 84-9819-001-0

Mbi librin

Romani "Kur dashuronte Suani" është pjesa e parë e ciklit të famshëm të romaneve "Në kërkim të kohës së humbur" të shkrimtarit francez Marsel Prust. Një prozë e paharrueshme mbi dashurinë me pasion të thellë dhe xhelozinë pothuaj të sëmurë mes Çarls Suanit dhe zonjës së salloneve parisiene Odetë dë Kresi.

Përshkrimi i zhvillimeve psikologjike nga ana e Prustit prej kritikës letrare është lavdëruar si shembull i pakalueshëm në letërsinë botërore. Cikli "Në kërkim të kohës së humbur" është një panoramë e Parisit në prag të shekullit të XX – të.

Shumica e figurave i takojnë shtresës fisnike dhe qytetare: princër, artistë, shkrimtarë, mjekë dhe korrierë vrasin mendjen për artin, erotikën, dashurinë dhe dobësitë. Temë kryesore është koha: me kalimin e kohës ndryshon uni në bazë të përvojave, por situatat e dikurshme mund të ruhen dhe të ndihen në kujtesë.

Fragment nga libri

Sigurisht që Suani nuk ishte drejpërsërdrejti i vetëdijshëm për rëndësinë e kësaj dashurie. Kur kërkonte ta vlerësonte atë, i ndodhte nganjëherë që t'i dukej si e mpakur, gati e mbaruar; për shembull, interesimi i paktë, thuajse neveria që i kishin ngjallur, para se të binte në dashuri me Odetën, tiparet e saj shprehëse, çehrja e saj pa freski, i vinin në mendje herë pas here.

"Me të vërtetë që kemi ecur përpara, - mendonte ai të nesërmen, - po t'i shohim gjërat siç janë, dje s'kisha pothuaj asnjë kënaqësi që ndodhesha në shtratin e saj; është e çuditshme, ajo më dukej bile e shëmtuar". Dhe sigurisht që ai ishte i sinqertë, por dashuria e tij shtrihej përtej trevës së dëshirës trupore.

Mbi autorin

Marsel Prust u lind më 10 korrik 1871 në Paris në një familje të pasur. I ati i tij ishte mjek. Deri në moshën 35 vjeçare, Prusti bëri jetën e një dendi të salloneve të Parisit. Me keqësimin e gjendjes shëndetësore, Prusti vuante nga astma, ai u tërhoq në një banesë të izoluar dhe shkroi ciklin "Në kërkim të kohës së humbur". Pjesa e parë u botua më 1913, ndërsa e fundit në vitin 1922, pesë vite pas vdekjes së autorit.