Udhërrëfyes për të humburit, Zhan d’Ormeson

Autori shpalos një tablo groteske e njëkohësisht mallëngjyese të një Shqipërie të skamur, të uritur e të nëpërkëmbur, ku jeta e njeriut nuk vlen asnjë dyshkë e ku nderi është vetëm një fasadë për sytë e botës. Në fakt, asgjë nuk ka ndryshuar... pothuajse një shekull më parë, ajo që ishte Tirana mbetet ende Tirana.  

Ky libër synon të krijojë një komunitet të fuqishëm dhe mbështetës, të aftë për të thyer njëherë e mirë heshtjen shekullore. Duke eksploruar dhe duke shpjeguar shkencën, duke zhbërë mitet keqinformuese dhe duke thyer tabutë e paramenopauzës dhe menopauzës.

Për të gjitha këto dhe të tjera që nuk janë përmendur, Orienti tërhoqi vëmendjen jo vetëm të aventurierëve që e adhuronin atë për bukuritë e tij, por edhe të studiuesve, hulumtuesve, shkencëtarëve të fushave të ndryshme, arkeologëve, specialistëve, misionarëve dhe kolonialistëve.

Ky libër i shkruar me kaq mjeshtëri, të mban frymën pezull dhe shpërfaq historinë e dy familjeve që jetojnë në një shtëpi të mbushur me sekretet më të errëta.

Donoso, pjesë e bumit latino-amerikan, thuajse i panjohur për publikun shqiptar, i prezantohet këtij të fundit, me një libër që, përveçse trajton dëshirat më intime të qenies njerëzore, lartëson erotiken në nivelin artistik. 

Kujdes prej personazheve të këtyre fabulave: ato kanë një uri të madhe! Jo të madhe, por të llahtarshme fare! Çne të llahtarshme: kanë një uri prej bishe! Dhe kur ca grykës si ujku, dhelpra dhe luani kanë një uri prej bishe, kushedi ç'kurthe e ç'gracka sajojnë për të mbushur barkun!

Ç’është ky roman shqiptar postmodernist? A ka lidhje me tipologjinë romanore, apo është larguar dhunshëm nga forma e tij? A duhen parë këto “shmangie” si pasurim që kjo strukturë e thyer e narracionit postmodernist i sjell romanit tonë?

Ky botim ka mbaruar. Një botim tjetër i këtij libri gjendet këtu: Link

Ndonëse në përpëlitje për të rregulluar jetëne tyre politike dhe kulturore shqiptarët kanë nisur konversacionin edhe me të kaluarën e tyre të afërt. Besojmë se ky studim i profesor Minogue-ut do ta pasurojë atë. Libri vjen me një parathënie ekskluzive të autorit për botimin në gjuhën shqipe.

"Nga Kafka te Kafka" është një vepër eseistike e cila na jep një tablo të jashtëzakonshme se si është ndërtuar vepra letrare e Kafkës, por ajo është gjithashtu edhe një tablo e letërsisë si një krijim kompleks që njëkohësisht i përket edhe jo shkrimtarit që e krijon atë.

But it is his symbolic art that projects these things in a vision that embraces black comedy, cosmic farce, and tragic ruin. In a unique creative experiment, Dickens divides the narrative between his heroine, Esther Summerson, who is psychologically interesting in her own right, and an unnamed narrator whose perspective both complements and challenges hers.

"Shtëpia e shpirtrave" është një sagë familjare ku pasqyrohet historia dhe fati i një populli të tërë, i popullit të Kilit, përmes rrëfimeve të grave të një familjeje të rëndësishme dhe ekstravagante. Një afresk i bukur që për nga joshja dhe emocioni i kujton lexuesit që adhuron realizmin magjik vetëm "100 vjet vetmi" të Marquez.