Bunker, Uwe Bahnsen, James P. O'Donnell

Titulli: Bunker, orë pas ore drejt fundit fatal
Origjinali: Die katakombe, das ende in der Reichskanzlei
Gjinia: HistoriAutori: Uwe Bahnsen, James P. O' Donnell
Shqipëroi: Piro Koçi
Shtëpia botuese: Bota Shqiptare
Viti: 2011
Fq. 432
Pesha: 0.521 kg
ISBN: 978-9928-00-057-6

Mbi librin

Çfarë ndodhi me të vërtetë në bunkerin e Berlinit, në atë katakomb tragjik, ku Hitleri kaloi vitet e fundit të jetës? Autorët kanë mbledhur dokumente dhe dëshmi, kanë bërë një hulumtim delikat dhe kompleks, që zgjati për më shumë se dy vjet, rezultatet e të cilit u lejuan atyre të paraqesin një tablo të plotë, gjithë vërtetësi dhe dramacitet për ngjarjet që paraprinë dhe ndoqën "orën zero" të Kancelarisë së Rajhut lll.

Koment nga autorët

...Kur filluam të punonim për këtë libër, vendosëm që Hitlerin ta shihnim me syrin e të mbijetuarve nga bunkeri dhe ta përshkruanim fundin e tij të tmerrshëm me fjalët e tyre. Mbase në tregimin tonë kemi përshkruar agoninë politike dhe ushtarake të demagogut më të madh që ka parë bota deri më sot.

Padyshim që Hitleri ishte një figurë e tmerrshme, historikisht i fuqishëm, një nga agjitatorët demonë të këtij shekulli të turbullt. Sundues tiran, por një njeri me forcë vullneti me të vërtetë titanike, që urdhëroi krimet më të tmerrshme. Dhe megjithatë, ta përshkruash vetëm si një monstër, nuk mund veç të ngjallësh skepticizmin, pse jo, dhe mosbesimin, veçanërisht midis gjeneratave më të reja, të cilat pretendojnë, më të drejtë, një analizë të diferencuar. Dhe ne jemi munduar që t'i përgjigjemi kësaj nevoje. Pjesa më e madhe e paraleleve historike të bëra mbi personin e Hitlerit janë të pasakta. Nuk ishte Kaligula, as Neroni dhe as një Genghis Khan.

Vetë Hitleri mendonte se mund të krahasohej në maksimum me Perikliun ose me Frederik Barbarosën. Mbase është më i përshtatshëm një krahasim që vjen nga letërsia: Rikardi lll i Shekspirit, një figurë kjo e një ligësie me të vërtetë të fuqishme. Në fund të jetës së tij, Adolf Hitleri ishte i vetmi nacional - socialist që me të drejtë mund të thoshte se nuk kishte qenë kurrë as një pasues, as një nxënës dhe as një dishepull.

Rruga e jashtëzakonshme e jetës së tij ka treguar se si idetë e mbrapshta, të përhapura si ide misionarësh mund të çojnë në programe politike plotësisht të çmendura. Ai, më shumë se çdo despot tjetër, mundi t'i bindte pasuesit e tij se ishte mishërimi i një ideali, të cilin tani i kishte ardhur koha. Kjo ishte edhe origjina e vërtetë e hirit të Hitlerit...