Një frymëmarrje jete, Pasioni sipas G. H., Clarice Lispector

Titulli: Një frymëmarrje jete, Pasioni sipas G. H.
Origjinali: Um sopro de vida: pulsações, A Paixão Segundo G.H.
Gjinia: Roman
Autori: Clarice Lispector
Shqipëroi: Ermira Danaj
Shtëpia botuese: Ombra GVG
Viti: 2016
Fq. 556
Pesha: 0.671 kg.
ISBN: 978-9928-06-144-7

Koment nga autorja

Ky libër, [Pasioni sipas G.H.] është si çdo libër tjetër. Por, do të isha e lumtur nëse do të lexohej vetëm nga njerëzit me shpirt të formuar, nga ata që e dinë se qasja – ndaj çfarëdo gjëje – duhet të bëhet ngadalë dhe me mund, madje duhet të përshkojë dhe të kundërtën e asaj që po i qasemi. Vetëm ata njerëz do të kuptojnë ngadalë, se ky libër nuk kërkon asgjë prej askujt. Mua, për shembull, personazhi G.H. më ka sjellë një lumturi të vështirë, por që është lumturi, gjithsesi.

Komente mbi librin

"Për fansat, Lispector është thjesht "Clarice," si këngëtaret Cher apo Madonna, ose... si bashkëatdhetari i saj i madh, Pele."

The Wall Street Journal

"Clarice Lispector është kryeministri i prozës së Amerikës Latine, është shkrimtare e shekullit."

New York Times Book Review

"Proza e Lispector është e paharrueshme... mbetet ende befasuese për shkak të forcës dhe emocioneve. Imazhet e saj janë verbues edhe brenda subjekteve të errëta. Edhe pse në atmosferë të tillë, mesazhi i veprës së saj është vetë kthjelltësia. Clarice Lispector është një nga shkrimtarët brazilianë më intrigues dhe më mistifikues të shekullit të 20-të. Është në radhën e gjeniut."

The Telegraph

"I konsideruar nga shumë njerëz si "libri i madh" i Clarise Lispector, "Pasioni sipas G.H.-së", ka një skenar të thjeshtë. Pasi pushon nga puna punonjësen e shtëpisë, një grua fillon të pastrojë dhomën. Sapo fillon pastrimin, përballet me një buburrec. E neveritur, e përplas insektin pas kanatit të dollapit. Më pas, si në një lloj asketizmi barbar, vendos të provojë buburrecin e ngordhur.

Pasi e shtyp atë dhe pasi provoi të brendshmet e tij të bardha, brenda G.H.-së ndodhi një zbulim. Insekti e mbërtheu në mes të rutinës së saj të "civilizuar", të përbërë prej fëmijëve, çështjeve të shtëpisë e faturave për t'u paguar, dhe e hodhi jashtë njerëzores, duke e lënë në buzë të zemrës së egër të jetës. Kjo dëshirë për të takuar atë që mbetet prej njeriut, kur gjuha mbaron, është forca që lëviz letërsinë e Clarisës që prej fillimit."

Josè Castello, gazetar, shkrimtar