Koha e ngrirë, Anna Kim

Titulli: Koha e ngrirë
Origjinali: Die grefrorene Zeit Droschl Verlag
Gjinia: Roman
Autori: Anna Kim
Shqipëroi: Afrim Koçi
Shtëpia botuese: Pegi
Viti: 2014
Fq. 134
Pesha: 0.185 kg
ISBN: 978-9928-162-35-9

Mbi librin

Që nga mbarimi i luftës në ish Jugosllavi, Komiteti ndërkombëtar i Kryqit të Kuq ka njoftuar për më tepër se 30.000 njerëz të humbur. Deri më sot janë identifikuar afërsisht 15.000 persona. Ky është sfondi i ngjarjes që Anna Kim na rrëfen në librin e saj të dytë: kërkimet e një kosovari për fatin e gruas së tij të zhdukur dhe depërtimi hap pas hapi i tregimtares, në vetë të parë, në bashkëlidhjet komplekse që qëndrojnë pas kësaj ngjarjeje traumatizuese.

Ajo jo vetëm që fillon të njohë jetën e përditshme në zonat konfliktuale shqiptaro – serbe, por para së gjithash asaj fillojnë t'i shfaqen përmasat e mirëfillta të kujtimeve dhe të humbjes së kujtimeve, të jetëshkrimeve të këputura në mes, të "kohës së ngrirë".

Fragment nga libri

Edhe sot, shtatë vjet më vonë, një copëz e kësaj lumturie të kaluar ka mbetur brenda teje, lëkurëhollë. Vetëkuptohet, për shumë muaj në jetën tënde nuk pati tjetër përveç kësaj dashurie, ti ishe ajo, ti nuk ekzistoje më.

Çfarë dhuntie, çfarë dhuntie e tmerrshme të jesh i zoti të heqësh lëkurën, të harrosh vetveten deri në këtë shkallë. Ti ndihesh i pavdekshëm, por jo i pavdekshëm si njeri, por sikur ti, deri në atë çast vdekatar, të gjesh një çast pavdekësie.

Komente mbi librin

"Koha e ngrirë" është një roman për kujtimet, për mënyrën e trajtimit të frikës, të përdorimit të harresës. Për këtë libër kaq aktual dhe politik, Anna Kim – i gjen një gjuhë të brishtë, pothuajse lirike, e cila lejon tone të ndërmjetme dhe të zgjon shumë më tepër nga sa emërton."

Thomas Rothschild, Die Presse

"Në biseda me njerëz nga Kosova për vuajtjet e tyre, ajo njohu atë cak "përtej të cilit nuk mund të pyetet më, nuk mund të flitet më". Dhe pikërisht procesi për të kaptuar këtë cak, për të kaluar në fjalinë tjetër, kishte qenë përvoja thelbësore gjatë shkrimit."

Isabella Hager, Der Standart