Nje histori dashurie me rock e roll, Enriko Brici

Titulli: Një histori dashurie me rock & roll - Xhek Frushante la grupin
Origjinali: Jack Frusciante è uscito dal gruppo
Gjinia: Roman
Autori: Enriko Brici
Shqipëroi: Agim Doksani
Shtëpia botuese: Pegi
Viti: 2011
Fq. 176
Pesha: 0.22 kg
ISBN: 978-9928-124-18-0

Mbi librin

Tashmë, historia e Aleksit dhe e Aidit është kthyer në një nga klasikët e letërsisë italiane më të lexuar për të rinj. Shkruar nga një 19 - vjeçar bolonjez, ky libër gjysmë - autobiografik ka shitur mbi dy milionë kopje dhe është përkthyer në njëzet gjuhë të botës.

Fragment nga libri

Ajo: "Nuk ma ka ënda të lidhemi bashkë, por në disa gjëra jemi shumë më larg se thjesht një lidhje."
Ai: "A jam unë i gatshëm që... të kërkoj thjesht atë që më bën të lumtur... të ndihem gjallë me të vërtetë? Po, jam i gatshëm... Pastaj, nuk dua të bie në gabimin e rëndomtë të mohimit të ekzistencës apo të rëndësisë themelore të ndjenjave që çon në shndërrime mjerane në moshë të vonë..."

Mbi autorin

Enriko Brici u lind në Nisë në vitin 1974. Në librin "Një histori dashurie me rock & roll - Xhek Frushante la grupin", dëshmi e aftësisë shpërthyese për të folur me të gjithë e për të gjithë, ka përshkruar hapat e parë në jetën shoqërore të një djaloshi të hedhur, që ngërthen në vetvete gjithë çapkënllëqet dhe harenë e moshës, i gatshëm t'u dalë ballas telasheve e mashtrimeve, kryelartë ndaj kujtdo që rreket t'i kallë frikën.

Stili letrar i Enriko Bricit shquhet për njëfarë anarkie gjuhësore. Pikësimi dhe kujdesi në përdorimin e duhur të kohëve të foljeve nuk janë shumë të pranishëm, ashtu si në të folurit e shkujdesur të të rinjve , që është i pasur me zhargone dhe dialekte. Stili i Bricit karakterizohet nga i ashtuquajturi "përroi i ndërgjegjes".

Falë gojëtarisë që s'ka të sharë dhe përshkrimeve mjeshtërore, vihet në ballë të shokëve dhe u hap sytë; një udhërrëfyes i sigurt që s'lë dy gurë bashkë. Gjuha, e mbarsur me lojëra fjalësh dhe konceptesh, duke arritur kulmet e ilaritetit dhe të shpotisë, e bën këtë roman mishërim të prirjeve rinore, idhull të adoleshentëve.

Komente mbi librin

"Të lësh grupin" është një metaforë për arratisjen nga presionet shoqërore... Nganjëherë, të lësh grupin është e nevojshme për të krijuar një identitet vetjak... Ky libër u kushtohet të gjithë adoleshentëve si dhe gjithë atyre të rinjve që ende mbajnë mend kohërat e shkollës së mesme, lavdinë dhe turpet e saj, të cilat bëhen pjesë e pandashme e jetës së çdonjërit prej nesh, njësoj si konfliktet me prindërit apo rritja me muzikën..."

The Washington Post

"Si të mos tërhiqeni nga një histori dashurie me rock & roll, sidomos kur ajo ndodh në Itali, në vendin e modës, të ushqimit dhe të dolce far niente?"

The New York Times

"Ah, sikur të kishte shumë libra të tillë, kaq të freskët dhe të këndëshëm..."

La Stampa