Ikonostasi, Pavël Florenski

Titulli: Pritja (kopertinë e trashë)

Origjinali: Pritja

Gjinia: Ese

Autori: Pavël Florenski

Shqipëroi: Jorgji Doksani

Shtëpia botuese: Fenix

Viti: 2019

Fq. 166

Pesha: 0.295 kg

ISBN: 978-9928-297-38-9

Ky libër është në gjuhën shqipe

Mbi librin

Florenski fillon esè-në e tij mbi ikonostasin me vlerësimin e Zotit si krijues i "së dukshmes dhe të padukshmes".  Kjo ese e një gjeniu si Florenski na flet me thellësi, aftësi, thjeshtësi dhe dashuri, për atë zonë që bashkon/ndan këto dy botë.  I mbiquajturi "Leonardo da Vinçi" rus, martir i besimit, i arsyes dhe i lirisë, Florenski, vë në krizë idenë e qartësisë së një ekzistence pa kontakte me esencën e një bote të të qënurit të pakohë, të pafund, të padukshëm. Pasi lexon këtë gjeni, rrëzohen të gjitha siguritë dhe garancitë ekzistenciale të njohjes së të vërtetës vetëm si një realitet i prekshëm dhe i dukshëm.

Ma merr mendja që secili prej lexuesve që merr në dorë këtë libër do të ketë pasur rastin të mahnitet përballë një strukture të gdhendur e të përartur që përmban një plejadë domethënëse ikonash, me kombinime kuptimplote e specifike për antropologjinë e vendit ku ndodhen. Bota bizantine është vetëm një fjalë thjeshtëzuese, që përpiqet të përfshijë botë thellësisht të ndryshme artistike, etnike, kulturore, gjuhësore, e mbi të gjitha antropologjike. Gjeografia e shenjtërimit të ikonës përfshin një hapësirë të gjerë: Palestina, Egjipti, Kapadokia, Armenia, Gjeorgjia, Rusia, Bjellorusia, Ukraina, Greqia, Bullgaria, Shqipëria, Serbia etj.

 Xhioto bëhet një çast vendimtar transformimi të ikonës së artë bizantine pa hije dhe pa perspektivë arkitektonike në artin perëndimor, ku Hyjnia zbret në tokë dhe merr formën njerëzore. Por dritarja e ikonës mbyllet në imazhet e artit perëndimor, dimensioni njerëzor kristalizohet dhe shndërrohet në metafizikë artistike pa pëmbajtje teologjike besimi.